H διάλυση του Σύριζα ήταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Η λογική εξέλιξη για ένα μόρφωμα που ήθελε να αναφέρεται στην Αριστερά, αλλά πήρε σταδιακά αποστάσεις από κάθε τι αριστερό.Το φαινόμενο δεν συμβαίνει ούτε μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε μόνο στην Ελλάδα Από την πρώτη στιγμή που η κρίση απείλησε την αμερικάνικη οικονομία, το σύστημα μηχανευόταν να την μετατρέψει σε ευκαιρία αρχής γενομένης της σωτηρίας των τραπεζών. Δευτερευόντως προέταξε μια αριστερά μαϊμού δίχως λιπαρά. Και στο τέλος της μέρας αφ' ενός εμπλούτισε την καταστολή κατά της συνδικαλιστικής ελευθερίας με ψυχές και τεχνολογία και αφ' ετέρου: Απανταχού ανά την Ευρώπη ενθρονίστηκαν --αν όχι τσαρλατάνοι και τυχοδιώκτες --πολιτικές σεφερλιάδες υπό το σύνθημα του πολιτικού καθωσπρεπισμού. Εκ παραλλήλου επιχορήγησε την άνοδο της ακροδεξιάς που αλυχτά κάθε κύμα αντίστασης γιατί απλώς αποπειράθηκε να κινηθεί.Μέσα σε αυτή την ομιχλώδη εικόνα ιδέες και ιδανικά εξαφανίστηκαν.Για να εμφανιστεί εκ του πολιτικού χάους η "αδελφή ψυχή" εκ του μητροπολιτικού καπιταλισμού.Κι εκεί που κάποτε οι διασπάσεις ήταν πολιτικό καύσιμο πήραν τον χαρακτήρα παικτών σε μεταγραφή. Τετέλεσται..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου