ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

 Έξω οι φοιτητές μέσα οι αγορές !!!!!!!!

Θοδωρής Μαγκλάρας

Αποφασισμένη δηλώνει η κυβέρνηση της ΝΔ να προχωρήσει τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στην οριστική διαγραφή φοιτητών, οι οποίοι υπερβαίνουν κατά τα δύο ή τρία χρόνια την κανονική διάρκεια των σπουδών τους. Ο προσδιορισμός τους ως «αιώνιοι» γίνεται με συνειδητό και οργανωμένο τρόπο στον δημόσιο διάλογο από την πλευρά της, έτσι ώστε να συσκοτίσει τόσο τον γιγαντιαίο αριθμό αυτών των φοιτητών, όσο και το τεράστιο, αντικοινωνικού χαρακτήρα, πλήγμα ενάντια στο δημόσιο, δωρεάν πανεπιστήμιο στην κατεύθυνση της επιχειρηματικής του ανασυγκρότησης.

Οι προθέσεις της κυβέρνησης και του κεφαλαίου είναι σαφείς και κάθε άλλο παρά με ιδεολογική εμμονή έχουν να κάνουν. Ήδη, από την περσινή χρονιά, αναδείχθηκε πως η υποβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου αποτελεί στρατηγική στόχευση, έτσι ώστε το νέο τοπίο που διαμορφώνεται να ορίζεται αποκλειστικά με γνώμονα τους νόμους της αγοράς και του ανταγωνισμού. Ρυθμιστής αυτού του ανταγωνισμού είναι η αξιολόγηση των πανεπιστημίων, η οποία συνδέεται άμεσα πλέον και με τη χρηματοδότησή τους.

Η τυπική αναβάθμιση των ΑΕΙ στην κλίμακα της αξιολόγησης, η δυνατότητα ανταγωνισμού τους απέναντι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και, αυτονόητα, η εξασφάλιση της οικονομικής τους επιβίωσης (ειδικά για τα πανεπιστήμια της επαρχίας) απαιτεί την προσαρμογή στα κριτήρια της αξιολόγησης. Καθόλου τυχαία, βασικά κριτήρια αυτής είναι: ο αριθμός των ενεργών προπτυχιακών φοιτητών (ν+2), το εκτιμώμενο κόστος σπουδών ανά φοιτητή και ο ρυθμός αποφοίτησης από το πανεπιστήμιο. Η «χρησιμότητα» του μέτρου των διαγραφών για την εξασφάλιση της χρηματοδότησης είναι προφανής!

Δούρειος Ίππος για κλείσιμο και συγχωνεύσεις τμημάτων οι διαγραφές «αιωνίων»

Στο πλαίσιο αυτό, κυβέρνηση και πρυτάνεις χτίζουν ένα όμορφο –μα ψεύτικο– αφήγημα. Εάν, λένε, διαγραφούν οι περίπου 300.000 φοιτητές, δεδομένου ότι η χρηματοδότηση βάσει αντικειμενικών κριτηρίων (το 80% της συνολικής) καθορίζεται από το συνολικό αριθμό των φοιτητών, το κόστος σπουδών ανά φοιτητή θα… εκτοξευθεί και θα ξεπεράσει τα μόλις 2.360 ευρώ που αντιστοιχούν σε κάθε φοιτητή/τρια (σχεδόν 80% χαμηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και απείρως χαμηλότερο από τις ανάγκες των φοιτητών).

Στην πραγματικότητα, όμως, οι διαγραφές δεν ισοδυναμούν με περισσότερα χρήματα στους ενεργούς φοιτητές, μιας και οι «αιώνιοι» δεν είναι κόστος εφόσον δεν έχουν πρόσβαση σε φοιτητικές παροχές, ούτε απορροφούν μέρος της κρατικής χρηματοδότησης. Γενικά, το μόνο «κόστος» ενός φοιτητή που έχει ξεπεράσει τα προβλεπόμενα χρόνια φοίτησης είναι η κόλλα χαρτί που χρησιμοποιεί την εξεταστική…

Ο πραγματικός λόγος, λοιπόν, που «τρέχουν» οι διαγραφές είναι το ότι θα επιδράσουν καταλυτικά σε δεύτερο χρόνο, αλυσιδωτά, στη διαδικασία συγχωνεύσεων και κλεισίματος δεκάδων τμημάτων. Πώς; Τα τμήματα που ήδη αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα κριτήρια της αξιολόγησης και οδηγούνται στην οικονομική ασφυξία, καθώς και τα τμήματα που εξαιτίας της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) έχουν πολλές κενές θέσεις, μετά τις διαγραφές «αιωνίων» θα βρεθούν με μονοψήφιους αριθμούς φοιτητών και άρα θα είναι τα πρώτα που θα οδηγηθούν σε διαδικασία συγχωνεύσεων ή κλεισίματος. Μάλιστα, οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για περίπου 100 τμήματα των δημόσιων ΑΕΙ τα οποία μέχρι το 2030 θα έχουν κλείσει!

Το παραπάνω κάνει σαφές πως το μέτρο των διαγραφών έρχεται να επιταχύνει την αναδιάταξη του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και όχι να αυξήσει την κατά κεφαλήν χρηματοδότηση της φοίτησης!

«Θύμα» της αναδιάταξης της εκπαίδευσης είναι μια ολόκληρη γενιά! Η γενιά της κρίσης, που δουλεύει παράλληλα με τις σπουδές, μάχεται για να επιβιώσει απέναντι στην ακρίβεια, ζει υπό το φόβο του πολέμου. Και σε αυτή τη γενιά, η κυβέρνηση και το κεφάλαιο επιδιώκει να παρέμβει ιδεολογικά και μέσω των διαγραφών, μέσα από την εντατικοποίηση των σπουδών που αντικειμενικά θα δημιουργηθεί, την αποστείρωση των πανεπιστημίων από την πολιτική και τη συνδικαλιστική δράση, τη μετατροπή τους σε χώρο αυστηρά ακαδημαϊκό, χωρίς συλλογικότητα και κοινωνική ζωή.

Ο αγώνας του φοιτητικού κινήματος ενάντια στις διαγραφές μπορεί να είναι νικηφόρος στον βαθμό που θα κοιτάξει κατάματα τον στόχο τους και θα αναμετρηθεί με το στρατηγικό βάθος της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Τώρα είναι η ώρα τα συμπεράσματα της περσινής χρονιάς να γίνουν καταλύτης ενός νέου, μαχητικού, πολιτικού φοιτητικού κινήματος!