ΑΛΟ..ΑΛΟ .. ΕΔΩ ΓΑΒΡΙΕΛΑ

 Μια κυρία από την ατόφια κορυφή ως τα βαμμένα νύχια 

Της Ζάνας Μπεμπόνη 

 

Θα σας εκπληξω σήμερα με αυτα που θα διαβάσετε καθώς θα γράψω για μια ΜΟΡΦΗ του 20ου αιώνα που ίσως αποτελεί ταμπού ως "θέμα".

 

 

Είναι η Γαβριέλλα Ουσακοβα που βέβαια δεν ζει καθώς δολοφονήθηκε άγρια ενώ τα τιμαλφή που είχε δεν βρέθηκαν ποτε.

καναμε όλοι πλάκα με το" Άλο αλο εδώ Γαβριέλλα,το ορθοδοξο 20 δραχμές,το από πίσω 50,στα όρθια 10 ομαδικά δεν δεχόμαστε να πάτε στα Πατήσια .. πλυμένοι να έλθετε "!!

 

Την κατακρεούργησαν την καημένη και όχι τίποτε άλλο είχε κρύψει και αν είχε κρύψει τόσα παληκάρια αντάρτες που τους κυνηγούσαν οι γκεσταπιτες και οι κοκοροφτεροι στην Κατοχή αλλά και μετά ,την εποχή της"λευκής τρομοκρατίας"..

 

Πέρα από τον χαβαλε που κάναμε σαν μαθητές (το Γυμνάσιο που πήγαινα ήταν πολύ κοντά στο"σπίτι της"),

 

Η Γαβριέλλα Ουσακοβα ήταν ΚΥΡΙΑ με ΚΑΠΑ Κεφάλαιο που πολλές "ευυπόληπτες"δεν την φτάνουν ουτε στο μικρό της δάχτυλακι.

Θαλεγα ότι η πορνεία του σώματος είναι για κάποια άτομα επιβίωση ενώ η πουτα@ια της ψυχής αποτελεί διαστροφή.

 

Την θυμάμαι την Γαβριέλλα στη στάση Ιπποκράτους,πάντοτε περιποιημένη,χτενισμένη στην τρίχα,ελαφρά βαμμένη όχι σαν τα σουργελα που βλέπουμε όταν βγαίνουμε από τα σπίτια μας και αναρωτιωμαστε αν έχουμε κάθε καθώς ήλθε μικρή,κάπου 5 ετών στην Ελλάδα όταν επικράτησε η Λαϊκή Επανάσταση στη Ρωσία.

 

Ωστόσο δεν θα έλεγα πως δεν συμπαθούσε τον κομμουνισμό μια και όντως έκρυψε πολλά παληκάρια στον οίκο ανοχής που διατηρούσε στην οδό Μάρκου Ευγενικού(εκεί που την μαχαίρωσαν έως θανάτου).

 

Όταν δέχθηκε να μου μιλήσει στην μεγάλη εκείνη συνέντευξη στο περιοδικό που εργάζομουν,ήταν τόσο ανθρώπινη,τόσο σεμνή που πραγματικά ένιωσα ότι ήθελα να της φιλήσω το χέρι.

 

Μια γυναίκα,"θρύλος"στον τομέα του αγοραίου έρωτα που όμως η καρδιά της ήταν ατόφιο βαμβάκι και μετάξι,πιο καθαρό από το πολυτελέστερο σαλόνι ενός παλατιού..

Θυμάμαι αυτό που μου είπε.."κυνηγούσαν οι Γερμανοί δύο παληκάρια από ένα χωριό της Μεσσηνίας...(όπως μου είπαν μετά ήταν αδέλφια)...άκουσα τους πυροβολισμούς,βγήκα στο παράθυρο προσέχοντας μην φάω καμμία αδέσποτη..τους λέω "μπείτε και κρυφτείτε κάτω από το κρεβάτι..μααααα...τι μααααα...γρήγορα..δεν προλαβαίνετε".

 

Χώθηκαν από κάτω..ίσα ίσα..πριν οι βρωμιάρηδες εμφανιστούν στην πόρτα..

Μπήκαν μέσα..του ενός,του.".γυάλισα"..

 

Πέσαμε στο κρεβάτι,βγάλαμε τα μάτια μας..είχε αφήσει το πιστόλι το λουγκερ στο κομοδίνο δίπλα και εγώ έτρεμα μέσα μου μην γίνει κάτι γιατί θα σκοτωνομασταν όλοι αφού ο άλλος περίμενε απέξω να τελειώσει ετούτος ο σιχαμενος..

Όταν τσακίστηκαν και φύγανε,

Έφτιαξα καφέ στα παληκάρια..Μήτσος και Θοδωρής λέγονταν..τι σου λέω τώρα..

Είχα μια καρδερίνα,την Μπιρμπίλω..

 

Όταν λευτερωθηκαμε την χάρισα στον Θοδωρή που ήταν παντρεμένος και είχε και ένα παιδάκι,τον Τασούλη όπως μου είχε πει..

 

Ο Μήτσος δεν ήταν παντρεμένος..χρόνια μετά ήλθαν και μείνανε στην από πάνω γωνία μέχρι που ο μικρότερος αδελφός από τους δύο αντάρτες παντρεύτηκε και πήγε στου Γκύζη..

Ναι..εγώ ήμουν η..Μπιρμπίλω"..

 

Χρόνια σου Πολλά Γαβριέλλα Ουσακοβα,

Καθυστερημένα,

Χρόνια Πολλά για την γιορτή σου .

Σου χρωστούσα -αλλο η συνέντευξη και άλλο αυτό που γράφω σημερα-ενα μνημόσυνο.

Ένα κεράκι στη μνήμη σου.

 

Ο Χριστός συγχώρησε την "κοινή γυναίκα", Γαβριέλλα μου..

Ο Καζαντζάκης έγραψε"αν δεν υπήρχαν οι δημόσιες βρύσες οι ξένοι θα μπαίνανε μέσα στα δικά μας σπίτια να πιουν νερό από τις δικές μας γυναίκες ".

Σε μια εποχή πουριτανισμού σε σένα "ξεδιψουσαν"..

 

Όμως,

 

Ζούμε πια στην εποχή όπου οι γυναίκες είναι κυρίες στην κουζίνα,δούλες στο κρεβάτι και @ουτανες στο σαλόνι, Κυρία Γαβριέλλα .

Και ως φαίνεται η Κοινωνία αυτή θα συνεχίσει εκπορνευομενη και εκφασιζόμενη.

Άλο αλο..εδώ Γαβριέλλα..

Δεν υπάρχουν πλέον ραντεβού.

Ούτε σειρά στο χάλι της χώρας αυτής.

Όποιος προλάβει αφήνει το να μην πω του και φεύγει με τις τσέπες τίγκα στο ασήμι.

Όλες οι αντιδράσεις:

88