Θα παρατηρήσατε ίσως πως απέφυγα επιμελώς ατημέλητα την διατριβή μου με τα του Συριζαϊκού συνεδρίου..
Γιατί αφ ενός ήταν συνέδριο παγίδα διαλυτικό που προκάλεσαν οι επικυρίαρχοι δυτικοί.
Και αφ' ετέρου λέξη δεν άκουσα για την ταυτοποίηση των θέσεων μεταξύ της ΝΔ και της αριστεράς σε νομοσχέδια που προέκυψαν σχεδόν αμετάφραστα από το ευρωκωλοχανείο.
Περιορίστηκα ωστόσο στο δόλωμα.
Την εκ της Δύσης αδελφή ψυχή του ...σωσμού μας. Τον ανερμάτιστο λούστρο με το κασσελάκι. Που χτες ανακοινώνοντας το νέο του κόμμα δήλωσε πως: «Δεν πρόκειται περί αποστασίας αλλά για την συνέχεια της δημοκρατικής αριστεράς!!»
Εν δικαίω βρίσκεται..
Αποστατεί όστις μεταμορφώνεται ιδεολογικά. Ο προλετάριος που συστρατεύεται με το πολιτικό μόρφωμα της άρχουσας τάξης επί παραδείγματι. Ή ο καθεστωτικός πραιτοριανός που τάσσεται παρά τω πλευρώ των κομμουνιστών.
Ο Κασσέλας όμως ουδέποτε αποσκίρτησε του εγκαθέτου υπερατλαντικού ανθυποπρακτορίσκου. Εκτελούσε τις εντολές του κατά γράμμα.
Μηδέ καν η δεξιά σαβούρα που είχε ενταχθεί αλλά ποτέ ενσωματωθεί στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σαν τους επι τόπου μεταβάντες και μηδέποτε αντιληφθέντες..
Αποκλειστική ευθύνη έφεραν οι εναπομείναντες γνήσιοι αριστεροί της Συριζαϊκής Βαβέλ που τσίμπησαν το δόλωμα.
Δια της ψήφου σας ανανήψατε. Γιατί αυτή ζυγίστηκε δεν μετρήθηκε. Χειρουργήσατε έτσι τον καρκίνο πριν αυτός γίνει καθολικός. Η εγχείρηση επέτυχε η τύχη του ασθενούς δεν μας ενδιαφέρει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου