Τ' αγγούρια (ολιγάρχες)

..θα έρθει η ώρα που θα πάψουν να γαμούν τον μανάβη (λαό)

 

«Τα επόμενα χρόνια, εκατομμύρια γραφειοκράτες ΑΙ θα λαμβάνουν ολοένα και περισσότερες αποφάσεις για τις ζωές (...) των ανθρώπων. Τραπεζίτες ΑΙ θα αποφασίζουν αν θα σας δοθεί δάνειο. Η ΑΙ θα αποφασίζει αν θα γίνετε δεκτός στο πανεπιστήμιο. Η ΑΙ στις εταιρείες θα αποφασίζει αν θα προσληφθείτε. Η ΑΙ στο δικαστικό σύστημα θα αποφασίζει αν θα μπείτε στη φυλακή. Η στρατιωτική ΑΙ θα αποφασίζει αν θα βομβαρδιστεί το σπίτι σας». 

Αυτά γράφει ο γνωστός συγγραφέας Γ. Χαράρι (έρχεται δεύτερος ο μαλάκας μπορείτε να τα διαβάσετε και στο βιβλίο μου οι «απολύτως απαραίτητοι» από εικοσαετίας) σε πρόσφατο άρθρο του υπό τον τίτλο: 

«Φοβού τους γραφειοκράτες της Τεχνητής Νοημοσύνης». 

Προσπερνάμε το ότι όταν πρόκειται για τους γνωστούς «γκουρού» των αστικών θεωριών, όλα αυτά δεν βαφτίζονται ...τεχνοφοβία αλλά «γόνιμοι προβληματισμοί», που βρίσκουν τη θέση τους σε ολοσέλιδες καταχωρήσεις των λαοφοβικών εφημερίδων. 

Ολως τυχαίως, όμως, οι προβληματισμοί αυτοί καταλήγουν πάντα σε κάτι αναμασημένες διαχειριστικές προτάσεις, όλες ίδιες και απαράλλαχτες των προηγουμένων, με την αλλαγή να περιορίζεται σε κάποια «γραμμή» επί του κωδικού τού αλγόριθμου, έτσι ώστε να μοιάζει τάχα «δικαιότερος». 

Τους προδίδει ωστόσο η κατευθυντήρια γραμμή της τεχνολογίας αλλά και κυρίως η χρήση της. «Βοά» σαν άγριο θηρίο, ότι οι αλγόριθμοι δεν πίπτουν εξ ουρανού ή εκ θεού, και ότι εκείνο που «αποφασίζει» είναι το καπιταλιστικό κέρδος. 

Κατά συνέπεια και δεδομένου πως το δημιούργημα δεν θα σηκωθεί ποτέ ψηλότερα από τον δημιουργό, τ' αγγούρια (ολιγάρχες) δεν θα γαμήσουν ποτέ τον μανάβη (λαό).