Πρωϊνό ήταν κατά τον Οβίδιο, όταν ο Ήλιος πατέρας του Φαέθοντα, παρέδωσε δίχως αποχρώσα αιτία τα ηνία του άρματός του στον γιο του.
Χαζό παιδί χαρά γεμάτο εκείνο, άρπαξε την ευκαιρία κι άρχιζε να καλπάζει αχαλίνωτα, παρά τη πατρική δυσφορία, που μάλλον διέβλεπε την επερχόμενη μαλακία της εφηβικής ηλικίας. Κάτι σαν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.
Ωσπου το μοιραίο συνέβη. Είδε το μαλακισμένο ξαφνικά ολοζώντανο εμπρός του τον φοβερό και τρομερό Σκορπιό και χέστηκε.
Αλλόφρων παράτησε τα ηνία κι έψαξε την διάσωσή του στην πατρική αγκαλιά.. Στο μεταξύ τ' ακηδεμόνευτα άλογα αφήνιασαν και κάλπαζαν δίχως προσανατολισμό. ΄Δεξιά αριστερά, πάνω κάτω. Ώσπου πλησίασαν τόσο τη γη ώστε αυτή υπερθερμάνθηκε.
Συνέπεια αυτής ήταν να ξεραθούν τα ποτάμια και οι θάλασσες αλλά: Ακαριαία και προ της ολικής καταστροφής επενέβη δια των κεραυνών του ο Δίας και γκρέμισε τον Φαέθοντα στον Ιριδανό ποταμό.
Μα δεν περιορίστηκε σε αυτό.
Μεταμόρφωσε τις αδελφές του Ηλιάδες – που μάλλον ντόπαραν τον Φαέθοντα κράζοντάς του γκάζο το ρε!!—σε φυλλοβόλες λεύκες.
Δια της μυθολογίας αναδεικνύεται η λαϊκή σοφία. Και η αλήθεια. Πλείστες όσες φορές πάει η στάμνα στην βρύση, αλλά μια φορά σπάει.
Χέρι γάντι στην σημερινή πολιτική γκραβούρα.
Εγκατέλειψε ο λαός δια της αποχής τα ηνία σε πολιτικές καμαριέρες του νεοταξίτικου κτήνους. Αλλά αποξηράνθηκε στην φωτιά του.
Για να ζητά εσπευσμένα την διάσωσή του σε μια θεία χάριτος αρχηγική αγκαλιά.
Μόνον που οι ηγέτες που τους κοιλοπονά η ιστορία, διέρχονται της κοινωνικής υψικαμίνου και όχι των στούντιο της ιδιωτικής τηλοψίας..
Με το πολιτικό βιογραφικό όλων πλην ΚΚΕ, -- επίδοξους και ενθρονισμένους-- ούτε βιβλιοθηκάριους στη Βουλή δεν θα τους προσλάμβανα.
Άνανδροι, δειλοί, μικρόψυχοι δουλοπρεπείς ή θρασύδειλοι, επιεικώς επιπόλαιοι, καβαλούν -- δια του ασφαλούς μηχανισμού των εσωκομματικών εκλογών--το άλογο της εξουσίας, όμως δίχως καθρέφτη. Για ν απελπιστούν βλέποντας πόσο γελοίοι δείχνουν πάνω σε αυτό. Και δυστυχώς για μας ο Δίας πέρασε οριστικά στην ιστορία.. .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου