Περί δημοκρατίας και άλλα τινά πτερόεντα.
Κάποια από τις μεθεπόμενες Κυριακές ο Έλλην τροφοδοτώντας με αυτοπεποιθηση το ΕΓΩ του, θα εκλέξει κομματικό αρχηγό. Ποιος είναι ο μεταμοντέρνος Έλλην αυτός;
Το ψυχολογικό και νοοτροπιακό «εποικοδόμημα» του καπιταλισμού των Αγορών και της ηλεκτρονικής διαχείρισης ενός ακαθόριστου πλούτου «από χαρτί και πλαστικοποίηση».
Το άτομο της δια βίου μάθησης. Σήμερα στη μια δουλειά αύριο στην άλλη, σήμερα στη μια «χώρα» μεθαύριο σε μια άλλη, πολύγλωσσος, ουδέτερος, τουριστικός, πολιτικός νομάς, καταναλωτικός .
Ο ανθρωπότυπος έρμαιο των κομματικών μηχανισμών και της θείας μανίας του να καταμετρηθεί ως μέγεθος υπαρκτό. Με τα’ αυτιά του να βουΐζουν από τους εκκωφαντικούς θορύβους περί «ελευθεριών», «δικαιωμάτων», «παιδείας», «εξέλιξης», «ριζοσπαστισμού» και «ανατροπής».
Για να λιώσουν μετά σαν καραμέλες στα δόντια εκείνων που θα περιφέρουν ως επιτάφιο τη ζωή του.
Και ως γνήσιος πελάτης της μεταφαναριώτικης εθνικοφροσύνης εγκαταλείπεται στη λουστραρισμένη από τους τηλεοπτικούς προβολείς πολιτική φενάκη. Πίσω από την κουρτίνα της οποίας κρύβεται ο εθνομηδενισμός και η εξαθλίωσή του..
Δεν βαριέσαι!! Ένα δίφραγκο είναι συμμετοχή, αυτοαπαλλάσσεται στη θεία μανία του να ενσωματωθεί σε μια "απροσδιόριστης χρηματιστηριακά" αξίας όχλου.
Και ψηφίζει πολιτικά λούτρινα διαλέγοντας από την βιτρίνα δίχως ούτε μια ματιά να έχει ρίξει βάθος του κήπου με τα φίδια.
Αυτή είναι εκλογική βάση της μεταδημοκρατίας του παγκοσμιοποιημένου κτήνους. Με την επομένη να ξημερώνει φωτοτυπία της χθεσινής. Ή της προχθεσινής κανονικότητάς του.
Μια δημοκρατία μαϊμού όπου οι ψήφοι καταμετρώνται δεν ζυγίζονται.. Διαφορετικά θα γνώριζε την αβάσταχτη ελαφρότητα του ειναι των υποψηφίων αρχηγών..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου