Τα κορίτσια εεε.... Όχι οι γυναικωτοί.. Όλα ίσα κι όμοια.. Απολαμβάνεις το λίκνισμα αυτό με τις γνήσιες (για όποιον τις έχει ακούσει ζωντανά όπως εγώ στο άγονο της Λιβύης) κραυγές της ερήμου και μετά διέρχεσαι της παραλιακής και φτύνεις δις. Μια στον κόρφο σου και μία προς τα μέσα των πλην ελάχιστων εξαιρέσεων ξέκωλων της άσεμνης αδεξιότητας Ρυθμίστηκε το σώμα τους στους ήχους του ταμπουρλου.. Σα να βρίσκονται διασωληνωμένες.. Σε απ ευθείας σύνδεση.. Είναι στο DNA τους.. Το ζουν.. το αισθάνονται. Τρέχει σαν έρωτας στις φλέβες τους. Δίχως να είναι επαγγελματίες.. Ερασιτεχνική ομάδα έχουν. Και δίχως να φορούν τη ζώνη τους για φούστα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.