Πράγματι.. Μη ρωτάς τι κάνει ο τόπος σου για σένα, αλλά τι κάνεις εσύ για τον τόπο σου. Κι η Βούλα, που σαν σήμερα τρέχοντας σαν τν άνεμο, μας τίμησε και την τιμούμε.. Γιατί σε αυτό είχε εκγυμναστεί σε αυτό διακρίθηκε. Για να κάνει σε ότι είχε ταχθεί και ονειρευόταν.. Από τότε χύθηκε πολύ νερό στην καρδάρα. Γέμισε και ξεχείλωσε από μικρούς ή μεγάλους ήρωες, με τον λαό όμως να τρέχει και να μην φτάνει πάνω σ' ένα χέρσο ακρωτήρι. Για να καταλήγει προτελευταίος επειδή στη θέση του τελευταίου επικρατεί συνωστισμός. Και το χείριστο Κανείς δεν τον παρασημοφορεί για την υποταγή του..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου