ΤΟ ΠΑΡΑΜΑΖΩΜΑ

 Η αριστερά δεν είναι ψήφος.. Είναι στάση ζωής και οι δρόμοι της φωτιάς

 Ίσως κάποιοι να φαντάζονται πως επιχαίρω με την διαλυτική εικόνα του Σύριζα. Όμως όχι .. Γιατί την είχα με ακρίβεια πολιτικού μοιρογνωμονίου προβλέψει. Δικαίωση όμως που στην οικονομία καλείται κέρδος αρνητικό. Μια καταστροφική πρόβλεψη μοιάζει πάντα με ακάλυπτη επιταγή. 

Ευθύς εξ αρχής η εκτίναξη των ποσοστών του σε κόμμα εξουσίας απλώς αναδείκνυε την πληθυσμιακή απελπισία. Η άλλη επιλογή ήταν τα εθνικιστικά ουρλιαχτά της ακροδεξιάς. Που από το 1974 και εντεύθεν το ποσοστό των απογόνων των ταγμασφαλ(η)τών δεν υπερέβαινε το 4,5% εν τω συνόλω του. Κι αίφνης κυριαρχεί επι της πολιτειακής λάσπης

Για να έρθει η δια του δημοψηφίσματος κυβίστηση και να με επιβεβαιώσει. Πως η επιταγή δεν εξαργυρώθηκε από την Βυξελιώτικη ολιγαρχία.

 Επί των ημερών μας έτσι ούτε η θερινή ραστώνη, μα μήτε και η κυβερνητική φθορά και το εφήμερο εσωκομματικό μορατόριουμ, μπορεί ν' ανακόψει την πορεία θανάτου ενός πολιτικού φορτηγού με σπασμένα τα φρένα. Τα πάντα υπό τον ορίζοντα του καταστατικού συνεδρίου του Οκτώβρη, δείχνουν ξεκαθάρισμα λογαριασμών. 

(Αποφεύγω τον ορισμό μαφιόζικο επειδή θ' αδικήσω κάποιους έντιμους και άξιους ανθρώπους, αλλά είναι σταγόνα εν τω ωκεανώ.)

 Η ευκαιρία του ν' αναστυνταχθεί με τ' όπλο υπό μάλης --την αυθεντικά αριστερή-- κατατρώγεται από τον σκόρο του Βρύξελλου και τα επί του τόπου μας μίσθαρνα όργανά του. 

Ιδια αφού οι  "λιλιπούτειοι" απόγονοι του δημοφιλούς ηγέτη Ανδρέα Παπανδρεου παίζουν τραμπάλα με την δεξιά, πριμοδοτώντας την στην Βουλή. Το 70% των νομοσχεδίων του λαϊκού αφανισμού έχει ψηφιστεί δια χειρών και ποδών απ' αυτούς τους χλεχλέδες. 

Αλλά φευ.. 

Με την εξελθούσα των αμερικανικών αραχνών αδελφή ψυχή, να καταφεύγει, κατακαλόκαιρο και με σαράντα βαθμούς υπό σκιά, σε προσωπική αντιπολίτευση, ωσάν να είναι ο περιούσιος των ..παχνών, δικαίως η Μητσοτακική αθλιότητα  θα μετρά την σκιά της για μπόι. 

Πως επομένως να τον εμπιστευτούν οι αριστεροί --οι αριστεροί και όχι τα παραμαζώματα-- ψηφοφόροι που πέφτει μονίμως στις στημένες από την δεξιά παγίδες απολογίας; Ιδέα δεν έχει ο άθλιος πως η αριστερά έχει σφυρηλατηθεί από το αίμα των νεκρών της και μόνον εμπρός σε αυτούς γονατίζει. Και όχι εμπρός στην μαντάμ Σουσού του Βρύξελλου και των γερακιών του μητροπολιτικού καπιταλισμού.

Τροφοδοτείται έτσι με καύσιμα ολιγαρχικά η εσωστρέφεια. Τελευταίο κρούσμα της; Η παραίτηση του βουλευτή Επικρατείας Όθωνα Ηλιόπουλου, υπό την ταυτόχρονη δήλωση προτίμησης υπέρ του «έτερου ομογενή υποψηφίου» Στέφανου Κασσελάκη.   

Ωστόσο και ως αυτή την στιγμή λιγότεροι από τους μισούς (16 από τους 35)  βο(υ)λευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχουν ταχθεί υπέρ της αξίωσης να παραιτηθούν οι υπόλοιποι της λίστας Επικρατείας, υπέρ του Κασσελάκη. 

Για να μην υπάρξει ουδεμία αμφισβήτηση: Η κυριαρχία προσωπικών στρατηγικών σε συνδυασμό με το σενάριο νέας αποχώρησης βουλευτών από το κόμμα το επόμενο διάστημα, δείχνει ότι οι φυγόκεντρες τάσεις ενισχύονται με την συνοχή (τη ποια;) του κόμματος να παραμένει στο ναδίρ. 

Κι επειδή έχω εξοργιστεί: Αν δεν εξέλθει της νοητικής μιζέριας του ο έλλην φτωχομπινές σωτηρία δεν θα υπάρξει..