Ακούω τον άλλον τον ξεφτίλα επί της οθόνης, να δηλώνει θρησκευτικά πρεζομένος, πως το παιδί του σώθηκε γιατί έβαλε το χέρι του ή το πόδι του ο θεός.. Για να προσβάλλει βαρύτατα τ' άλλα παιδιά που χάθηκαν στο ίδιο δυστύχημα ως αποπαίδια.. Γι αυτό. Να δηλώνετε ευθέως κι ευθαρσώς με συναισθηματική μαγκιά την αγάπη σας γι αυτούς που αγαπάτε κι εκείνους που αγαπούν αυτούς που αγαπάτε. Και κυρίως τον άνθρωπο της ερμητικά κλειστής διπλανής πόρτας. Και να το δηλώνετε κάθε μέρα. Κάθε πρωί. Μ' ένα σημείωμα καρφιτσωμένο σε τριαντάφυλλο. "Καλημέρα τι κάνεις;"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου