Απευθύνομαι στους συναδέλφους της βρεφονηπιακής δημοσιογραφικής ηλικίας που κάποιοι εξ αυτών πλήγηκαν και από ΧΑΠ.. (συνέπεια των συνθηκών εργασίας είναι η έξις στον καπνό και όχι μαγκιά).
Για να τους σερβίρω μια γεύση πικρομολόχας από το ταμείο τους. Πέραν βεβαίως του απερίφρακτου του ασφαλιστικού μας φορέα (που ως αποτέλεσμα είχε τη καθεστωτική λεηλασία του), κρύβουν και παροχές -- ποινικά κολάσιμο--που δια νόμου χορηγούν όλα τα ταμεία.
Μια απ’ αυτές είναι και η εφ’ άπαξ κατ’ έτος καταβολή του επιδόματος αεροθεραπείας. Το ύψος του είναι αμελητέο (250 ευρώ) σε σχέση με το κόστος ζωής που προκαλεί η χαπ. (χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια)
Για τους δημοσιογράφους ωστόσο έχει συναισθηματική αξία δεδομένου πως ο ΕΔΟΕΑΠ διοικείται από συναδέλφους που υποτίθεται πως γνωρίζουν το άχθος του επαγγέλματος.
Η λεξη κλειδί είναι το υποτίθεται.
Γιατί η ιστορία δεν γράφεται με λόγο υποθετικό αλλά με αίμα καυτό. Κι αυτοί έχουν εθιστεί στον διαπλεκόμενο καθωσπρεπισμό.. Από της εποχής Τρουμπούνη. Που ήταν πανελλαδικά ο μόνος πρόεδρος συνδικαλιστικού σωματείου τον οποίο η χούντα δεν κατήργησε. Δικός της ήταν. Ευθύς εξ αρχής.
Αλλά και των Πορδοσάλτε και των Πρετεντέρηδων επί των ημερών μας. Που επιδίδονται σε πολιτικές πιρουέτες ως οι κώλοι των Αφρικανικών μαϊμούδων.
Η μόνη σταθερή αξία στην ΕΣΗΕΑ και τον ΕΔΟΕΑΠ είναι η δεξιά.. Όλα τριγύρω αλλάζουνε μα τα καθεστωτικά υποπόδια πάντα τα ίδια μένουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου