ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΔΙΕΞΟΔΟ..

 Εγκαταλείπω. Ή τουλάχιστον προτίθεμαι.. 

Εντός έξη μηνών χτυπήθηκα ανελέητα. 

 

Αφ’ ενός το ατύχημα με την μηχανή μου (κατά το οποίο εγκαταλείφθηκα από κάποιον φοβισμένο εξ αιτίας του ανασφάλιστου ή του εγκληματικού του ατομισμού, οδηγό) αναντικατάστατη χρήση της οποίας, ήταν η κίνησή μου αποκλειστικά εντός των Αθηνών. 

Και κυρίως για τις χημειοθεραπείες μου. Με την μηχανή λόγω της προκλητικής αδιαφορίας και αδράνειας των αστυνομικών αρχών να κλαπεί. Απώλεια επτά χιλιάδων ευρώ.

 Κατέφυγα εξ αντικειμένου στην επίταξη του αυτοκινήτου μου. Προχθές από έναν εγκληματικά αδιάφορο, αλλά προς δόξαν της ταρίφας ταξιτζή, κατέβασε την επιβάτιδά του όχι επί του πεζοδρομίου, αλλά επί της ασφάλτου. Με συνέπεια προκειμένου να σώσω τη ζωή της, να ρίξω το όχημα μου επί τοιχίου, προκαλώντας ζημιά στον μηχανισμό διεύθυνσης του μάβερίκ μου, ύψους 2,500 ευρώ. 

Και το χείριστο. Μια εβδομάδα είναι τώρα που αποφεύγει ο ταρίφας να δηλώσει το ατύχημα.. 

Στο καπάκι ο υπολογιστής μου πνέει τα λοίσθια ενώ οι προτάσεις έντυπης συνεργασίας που έχω απαιτούν την φυσική μου παρουσία κάτι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατον. 

Με τιμήσατε με την παρουσία σας.. 

Σας υπολήπτομαι αλλά έχω περιέλθει τόσο σε προσωπικό όσο και σε οικονομικό αδιέξοδο. Δεν είμαι αναντικατάστατος. 

Αυτοί πλην του Ανδρέα Παπανδρέου και των αγωνιστών του ΚΚΕ αναπαύονται στα νεκροταφεία. 

Αν τελικά δεν βρεθεί τρόπος υπέρβασης των εμποδίων θα βρείτε κάποιους συναδέλφους δημοκράτες που δεν συσκοτίζουν την αλήθεια. Υπάρχουν αλλά σας τους κρύβουν..

...................