ΑΛΒΑΝΙΑ: ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΝΑΡΚΤΩΤΙΚΩΝ

 Καταδύσεις στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος...

.................

 Ρέντι Μούτσι, μέλος της Γραμματείας της οργάνωσης Lëvizja BASHKË Συνέντευξη στον Γιώργο Μουρμούρη : Ράμα και Μητσοτάκης σπέρνουν εθνικισμούς..

Από το 2016 τεράστια κεφάλαια προερχόμενα από το εμπόριο ναρκωτικών άρχισαν να συγκεντρώνονται στην Αλβανία και να «ξεπλένονται» επενδυόμενα στον κατασκευαστικό τομέα. Η κυβέρνηση Ράμα προσπαθεί να δημιουργήσει έναν «παράδεισο» ξεπλύματος χρήματος για τους ναρκέμπορους, γιατί τα λεφτά που εισρέουν στη χώρα του επιτρέπουν να εξαγοράζει ψήφους και να διατηρείται στην εξουσία. 

Ο δήμαρχος Τιράνων, Εριόν Βελία, έχει επιβάλει φόρο 8% σε κάθε κατασκευαστικό πρότζεκτ με αποτέλεσμα να εισρέουν τεράστια ποσά στα ταμεία του δήμου και από εκεί στο κυβερνών κόμμα. Στην ουσία η αλβανική οικονομία δεν παράγει τίποτα, με εξαίρεση των τουρισμό που και αυτός κινείται μόνο εποχικά. Αν κάποιος σταματήσει το ξέπλυμα χρήματος μέσω του κατασκευαστικού τομέα, η χώρα θα βιώσει μια τεράστια οικονομική κρίση.

Πίσω από την εκρηκτική οικοδομική ανάπτυξη κρύβεται το ξέπλυμα μαύρου χρήματος

Οι κατασκευαστικές εταιρείες είναι λίγες, αλβανικών συμφερόντων, και όλες συνδεδεμένες με τον Έντι Ράμα. Έτσι τα Τίρανα μεταμορφώνονται ταχύτατα, προς κακή κατεύθυνση: Κάθε πάρκο, γήπεδο, κοινόχρηστος χώρος, κάθε παλιό σπίτι και βίλα, κατεδαφίζονται. Το ίδιο συνέβη και με το Εθνικό Θέατρο των Τιράνων και το παλιό Στάδιο, στη θέση των οποίων θα κατασκευάσουν ουρανοξύστες. 

Στους ουρανοξύστες αυτούς δεν βρίσκουν στέγη οι άνθρωποι που αναζητούν και μένουν σε άθλιες συνθήκες, γιατί κάθε διαμέρισμα μπορεί να κοστίζει ακόμα και 1,3 εκατ. ευρώ. Γι’ αυτό και τα περισσότερα διαμερίσματα μένουν άδεια, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τους επενδυτές που θέλουν τις νέες οικοδομές μόνο για ξέπλυμα χρήματος. Αυτή είναι η λογική της ανάπτυξης, που θυμίζει περισσότερο καρκίνο παρά βιωσιμότητα.

Υπάρχουν πολλά κατοικημένα κτήρια από την εποχή του Χότζα τα οποία δεν έχουν ανακαινισθεί εδώ και 30 χρόνια. Έπειτα, μετά τον σεισμό του 2019 η κυβέρνηση Ράμα βρήκε ευκαιρία να προωθήσει σχέδια εξευγενισμού (gentrification) σε περιοχές όπως το προάστιο Kombinat, στα νοτιοδυτικά των Τιράνων, που χτίστηκε την περίοδο του σοσιαλισμού γύρω από ένα εργοστάσιο υφασμάτων. 

Ο Ράμα έφερε διάσημους δυτικούς αρχιτέκτονες, κυρίως Ιταλούς, να παρουσιάσουν αναπτυξιακά πλάνα που περιελάμβαναν ξανά ουρανοξύστες και fancy γειτονιές για τη νέα αστική τάξη. Για να εφαρμόσουν το πλάνο τους έστειλαν κάποιους «ειδικούς» να πουν στους κατοίκους ότι τα κτήριά τους υπέστησαν σοβαρές ζημιές από τον σεισμό, κάτι που δεν ίσχυε. Χρησιμοποίησαν τον σεισμό ως ευκαιρία για να διώξουν από εκεί τους σημερινούς κατοίκους, που όμως οργανώνονται και αντιδρούν.

Συνεπάγεται αυτή η ξέφρενη οικοδομική δραστηριότητα μείωση της ανεργίας ή βελτίωση των μισθών;

Υπάρχει το εξής ζήτημα, ότι από τη μία πρέπει να σταματήσει η κατασκευή νέων κτηρίων και η κατάληψη και άλλων δημόσιων χώρων στα Τίρανα, όμως από την άλλη υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι των οποίων η εργασία βασίζεται στις κατασκευές. 

Υπάρχουν βέβαια και εργοστάσια που παράγουν ρούχα και παπούτσια για ιταλικές εταιρείες, που εκμεταλλεύονται τη φτηνή εργασία. Αυτές οι εταιρείες τώρα υποφέρουν από έλλειψη εργαζομένων εξαιτίας των πολύ χαμηλών μισθών και της προτίμησης των εργαζομένων να δουλέψουν στις κατασκευές ή να φύγουν στο εξωτερικό. Οι συνθήκες σε αυτά τα εργοστάσια είναι άθλιες: Πολλές γυναίκες δεν λαμβάνουν ούτε τον κατώτατο μισθό, που είναι 400 ευρώ, αφού εξαναγκάζονται να επιστρέψουν χρήματα στον εργοδότη. 

Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε σωματεία σε αυτούς τους χώρους, αλλά είναι πολύ δύσκολο. Πρόκειται για εργαζόμενες που προέρχονται από τον αλβανικό βορρά, από περιβάλλοντα με συντηρητικές νοοτροπίες και οικογενειακές σχέσεις. 

Για αυτές τέτοιες δουλειές αποτελούν τη μοναδική ευκαιρία να φύγουν από το σπίτι. Κοπέλες 15 ετών δουλεύουν σε εργοστάσια με δηλητηριώδη αέρια από τις 5 το πρωί για 9 ώρες, μέχρι που τα δάχτυλά τους ματώνουν. Ζουν στα προάστια, λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο των Τιράνων, όμως η ζωές τους είναι εντελώς διαφορετικές.

Εξακολουθούν οι νέοι να φεύγουν μετανάστες;

Οι άνθρωποι εξακολουθούν να εγκαταλείπουν την Αλβανία κατά κύματα. Στο πανεπιστήμιο οπού δουλεύω, ο αριθμός των φοιτητών μειώνεται εκθετικά χρόνο με τον χρόνο, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μεταναστεύει μόνο η εργατική τάξη αλλά και τα μεσοστρώματα. Και αυτό κυρίως γιατί οι δουλειές που σχετίζονται με τον δημόσιο τομέα είναι άκρως απαξιωτικές λόγω του ασφυκτικού ελέγχου από την κυβέρνηση. Υπάρχουν άνθρωποι που πληρώνονται για να συλλέγουν ψήφους για το Σοσιαλιστικό Κόμμα ή για να κάνουν «λάικ» και «σέαρ» της δημοσιεύσεις του δημάρχου Τιράνων.

Τι συνέβη με την υπόθεση Μπελέρι;

Ο Έντι Ράμα επωφελήθηκε από το γεγονός ότι στο μυαλό των Αλβανών ο Μπελέρι ήταν πάντα ο άνθρωπος που το 1994 επιχείρησε με μια ομάδα ακροδεξιών να «απελευθερώσει» τη «Βόρεια Ήπειρο». Επειδή πέρασε καιρός χωρίς να του ασκηθεί δίωξη στην Αλβανία, επανεμφανίστηκε ως ο άνθρωπος προς τον οποίον πρέπει να απευθυνθείς για να αποκτήσεις ελληνικό διαβατήριο, που εξασφαλίζει πρόσβαση στην ΕΕ. Αυξήθηκε η επιρροή του, την οποίαν προσπάθησε να εξαργυρώσει κατερχόμενος στις τοπικές εκλογές με το κεντροδεξιό Δημοκρατικό Κόμμα.

Ο Έντι Ράμα αντιτάχθηκε σε αυτή την κίνηση, γιατί ο Μπελέρι εμφανίστηκε σαν κάποιος που θέλει να προστατεύσει τις περιουσίες των κατοίκων της Χιμάρας. Όμως ο Ράμα έχει στο μυαλό του την παράδοση ολόκληρης της ακτογραμμής σε αυτούς που αποκαλεί «στρατηγικούς επενδυτές», που είναι κατά βάση δικοί του άνθρωποι. 

Έτσι επιτέθηκε σκαιά στον Μπελέρι, με τρόπο απαράδεκτο για έναν πρωθυπουργό κατά την προεκλογική περίοδο. Στο τέλος ο Ράμα κινητοποίησε την αστυνομία για να βρουν κάποια κατηγορία σε βάρος του, αναφορικά με την εξαγορά ψήφων, κάτι που ίσως να έκανε, ίσως και όχι. 

Στην Αλβανία ωστόσο αυτό είναι ένα τόσο διαδεδομένο φαινόμενο όπου η κατηγορία ότι πλήρωσε 50 ευρώ για εξαγορά ψήφων να μοιάζει αστεία. Κατά τη γνώμη μου ο Μπελέρι χρησιμοποιείται τόσο από τον Ράμα όσο και από τον Μητσοτάκη για να τροφοδοτούν τη φωτιά του εθνικισμού.

 

Ποιοι είναι οι βασικοί τομείς δραστηριοποίησης της οργάνωσής σας;

Το προηγούμενο διάστημα συλλέξαμε 20.000 υπογραφές ζητώντας να θεσπιστεί νόμος στο κοινοβούλιο που να καθιερώνει έναν ελάχιστο μισθό διαβίωσης, ως πρόταση νόμου από τους πολίτες. 

Αν θεσπιστεί τέτοιος νόμος η ελάχιστη σύνταξη θα αυξηθεί από τα 80 ευρώ που είναι σήμερα, που αναγκάζει τους Αλβανούς μετανάστες να μετατρέπονται μέσω των εμβασμάτων τους στο κοινωνικό κράτος που δεν έχουμε. Εμείς ζητάμε η ελάχιστη σύνταξη να αυξηθεί σε τουλάχιστον 200 ευρώ, και ο μισθός από τα 400 να αυξηθεί στα 600 ευρώ. Προετοιμαζόμαστε και για τις εκλογές του 2025, επικεντρωμένοι κυρίως στους εργαζόμενους, τους νέους και τα προβλήματά τους.

Προσπαθούμε ακόμα να οργανώσουμε νέα σωματεία, όμως είναι πολύ δύσκολο. Είμαστε πάντα εκεί για να στηρίξουμε τους εργαζόμενους αλλά πλέον έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αν δεν υπάρξει πολιτική αλλαγή, οι συνθήκες που επικρατούν στην Αλβανία θα καθιστούν κάθε μέρα δυσκολότερη την οργάνωση στους χώρους δουλειάς.

Πόσο εύκολο είναι να είναι κανείς αριστερός στην Αλβανία;

Από το 2011 που συγκροτηθήκαμε το παρελθόν αποτελεί έναν παράγοντα για τον οποίον οι άνθρωποι της χώρας μας κρίνουν λάθος, γιατί αν και καποια πράγματα ήταν τότε καλύτερα, η έλλειψη ελευθερίας έκφρασης και ελευθερίας γενικά, καθώς και οι άδικες φυλακίσεις, στοιχειώνουν το παρελθόν. Αυτό καταδιώκει σήμερα οποιονδήποτε δηλώνει αριστερός, για να μην πω μαρξιστής. 

Κάποιοι λένε ότι επί καθεστώτος ήξερες ότι υπήρχε σταθερή δουλειά και κοινωνικό κράτος, αλλά δεν έπρεπε να μιλάς πολύ ή να επεκτείνεσαι σε συγκεκριμένα πεδία. Σήμερα θεωρητικά ζούμε σε δημοκρατία, όμως αν μιλήσει κατά της κυβέρνησης δεν θα πας βέβαια φυλακή, αλλά θα χάσεις τη δουλειά σου. 

Στη νεολαία υπάρχει τάση αποπολιτικοποίησης, την οποίαν διαταράσσουν οι νέοι που γυρίζουν από την Ιταλία και την Ελλάδα όπου έχουν συμμετάσχει στα αριστερά κινήματα.