Βρεθήκαμε μόνοι εγώ κι ο Σπύρος ο Χατζάρας. Να διαχειριστούμε από τα στούντιο της ΕΡΤ την επιστροφή του δημοφιλέστερου ηγέτη που πέρασε ποτέ από τον τόπο. Του Ανδρέα Παπανδρέου. Που η προσωπικότητά του έκανε γκελ στις ψυχές του λαού.. Με όλους τους ανευθυνουπεύθυνους να έχουν σκορπίσει. Εξαφανιστεί. Εξ αιτίας του νεύματος που απεύθυνε στην Λιάνη να τον ακολουθήσει. Στη πίστα του αεροδρομίου να ειναι πλέον των δέκα χιλιάδων οπαδών και κάτι εκατομμύρια ένθεν κακείθεν των πεζοδρομίων της Συγγρού. Ως του Μαξίμου. Θα έπρεπε ν' αποφασίσω αν θα το παρένθετα ή όχι. Κανείς δεν έπαιρνε την ευθύνη. Ώσπου δια της ατόπου απαγωγής αποφάσισα να το αναδείξω υπό την εξής απλοϊκή λογική Πως για να το κάνει παρουσία τόσων χιλιάδων λαού το επιδίωξε. Και δικαιώθηκα. Οι στιγμές ήταν εξόχως συγκινητικές. Ο πολιτικός που λατρεύτηκε όσο ουδείς άλλος και που στο πρόσωπό του εστιάστηκαν όλες οι ελπίδες του έθνους κινδύνευε να σβήσει από αγάπη.. Η πρώτη φωνή που θ' ακούσετε είναι του Σπύρου Ακολουθώ στην περιγραφή εγώ..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου