Lara Fabian - Je t'aime

 Δύσκολη βραδιά. Ο Μορφέας μ' αποφεύγει. Κι αφήνει χώρο οδυνηρού απολογισμού με τα μάτια όμως ορθάνοιχτα και το βλέμμα απλανές. Σαν να καταδύομαι στο παρελθόν με μάσκα οξυγόνου για να μην αποκοπώ της πραγματικότητας. Κατάσταση που κάποτε θεωρούσα άσκηση επιβίωσης έναντι της συνθλιπτικής καθημερινότητας ενός συναισθηματικού νομάδα. Σήμερα που ακόμη και ο έρωτας έχει πρωτοκολληθεί είναι η έξοδος κινδύνου στο Ησιοδικό νησί των μακάρων, χαρακτηριστικό των οποίων ήταν η δημιουργική φαντασία. Το πάθος. Μόνο που κόσμος κι όνειρο ένα πράγμα είναι. Κι αν κάτι διαφοροποιούσε το χθες από το σήμερα ήταν το φως. Νύχτα. Μέρα. Σήμερα απλώς εναλλάσσεται ο εφιάλτης. Το σκοτάδι με το σκοτάδι.Το φως έχει στις καρδιές των ανθρώπων οριστικά σβήσει...