Υποκλίνομαι καταθέτοντας τον θαυμασμό μου στους Γκάρι Λίνεκερ και Νίκο Μαρινάκη.. Ο πρώτος έδωσε περιεχόμενο στον όρο δημοσιογράφος και ο δεύτερος στον αθλητισμό και συγκεκριμένα στο μαύρο με την παραγοντική πίσσα ποδοσφαιρικό πεδίο.
Βρήκαν το σθένος ν' αντισταθούν δημόσια στην χολερική δυτική προπαγάνδα, που θέλει τους Ισραηλινούς σφαγείς να τελούν σε θέση άμυνας. Υποστηρίζοντας στεντόρεια τη φωνή τον λαό της Παλαιστίνης.
Με τους δυτικούς όχλους όταν δεν συνεισφέρουν δια των όπλων στην αιμορραγία του, να τελούν υπό το καθεστώς μιας ένοχης σιωπής. Ιδία ο πρώτος η ζωή του οποίου έχει τεθεί από τους Βρετανούς μεταξύ σφύρας και άκμονος.
Τελευταία αλλά όχι έσχατη απόλυσή του ως τιμωρία της επαναστατικής του αλήθειας, ήταν από το πολυδιαφημισμένο μιντιακό μπορντέλο που καλείται B.B.C.
Διευκρινίζεται πως ο Λίνεκερ απελύθη ένα χρόνο πριν επιτιθέμενος στην Αγγλική κυβέρνηση για τις αποφάσεις της στο μεταναστευτικό. Επανήλθε όμως κατόπιν της τρομακτικής πιεσης που άσκησε η Ένωση των Άγγλων συναδέλφων.. Ιδού το γιατί :
«Είναι το χειρότερο πράγμα, που έχω δει ποτέ στην ζωή μου. Έχω δει τόσες πολλές εικόνες παιδιών… ξέρετε, δεν έχω καμία σχέση με αυτό. Δεν είμαι Μουσουλμάνος, δεν είμαι Εβραίος, δεν είμαι Ισραηλινός, δεν είμαι Παλαιστίνιος, έτσι το βλέπω, νομίζω, καθαρά απ’ έξω, από μια ουδέτερη προοπτική, και δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα χειρότερο από αυτό. Έχω δει συνεχείς εικόνες παιδιών, που χάνουν την ζωή τους, μέρα με την μέρα…
Προφανώς όλοι γνωρίζουμε τί συνέβη στις 7 Οκτωβρίου. Αλλά την στιγμή που υψώνεις την φωνή σου ενάντια σε αυτό, που κάνουν εκεί, σε κατηγορούν ότι είσαι υποστηρικτής της Χαμάς ή κάτι τέτοιο. Υπάρχει πολλή πίεση για να παραμείνει σιωπηλός ο κόσμος, οπότε καταλαβαίνω γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι σιωπούν, αλλά δεν μπορώ να παραμείνω σιωπηλός για αυτό, που συμβαίνει».
Στο δικό μας τώρα τον Νίκο Μαρινάκη του οποίου τη κίνηση κάλυψε δια πέπλου σιωπής το μιντιακό παρακράτος. Ποια ήταν αυτή..
Ο Νίκος Μαρινάκης
ανέμισε παλαιστινιακή σημαία στον τελευταίο αγώνα της ομάδας του (ΟΦΗ) με
αυτήν του Παναιτωλικού στο γήπεδο του Ηρακλείου, το λεγόμενο «Γεντί
Κουλέ». Για να περάσει η δράση του στ' αδιάβαστα. Ακόμη και από τα Μέσα Κοινωνικής μαλακίας. Δράση που συνόδευσε υπό την εξής δήλωση:
«Οι ποδοσφαιριστές έχουμε το προνόμιο να μπορούμε να μιλήσουμε και να ακουστούμε περισσότερο από κάποιον άλλο. Απλώς με στεναχωρεί λίγο, δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιο δημόσιο πρόσωπο μπορεί να έχει μεγαλύτερη προβολή από τους φοιτητές, που μαζεύτηκαν χθες σε όλη την Ελλάδα για να διαδηλώσουν υπέρ της Παλαιστίνης.
Αυτά τα παιδιά θα έπρεπε να προβάλλονται περισσότερο. Αφού οι αθλητές έχουν περισσότερες κάμερες πάνω τους, είναι θετικό να στέλνουν μηνύματα. Έστω και ένας να μπει στην διαδικασία να μεταδώσει το μήνυμα είναι κέρδος. Ήθελα να υψώσω μια Παλαιστινιακή σημαία. Αναζήτησα να βρω στο Ίντερνετ, δεν τα κατάφερα και τελικά ήρθα σε συνεννόηση με τα παιδιά απ’ τον Σύνδεσμο. Το Facebook ήταν μόνο θετικά σχόλια. Μακάρι και στο μέλλον να μπορέσω να κάνω αντίστοιχες ενέργειες. Φαντασθείτε κάποιος σούπερ διάσημος ποδοσφαιριστής να προωθούσε μια τέτοια ενέργεια, πόσο κόσμο θα επηρέαζε!
Προσπαθώ, όσο μπορώ, να συμμετέχω στα κοινά εδώ στο Ηράκλειο. Υπάρχει έντονη αντιφασιστική δράση και όποτε μου δίνεται η ευκαιρία κατεβαίνω σε διαδήλωση και δεν με απασχολεί αν κάποιος το θεωρήσει λάθος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου