δημοσιογραφικη αναξιοπρέπεια

Χρόνια δίνω το αίμα μου στη μετάγγιση της μάχης για τη δημοσιογραφική αξιοπρέπεια. Τόσο που το στερήθηκα προκαλώντας μου καρκίνο εκ της ισχαιμίας του. Γιατί δεν αφορούσε αποκλειστικά τις πράξεις μας, αλλά και τις παραλείψεις μας. Στη διαπίστωση επί παραδείγματι ποιος είναι αυτός ή αυτή που αδόκιμα εξυμνούμε. «Πούθε κρατά η σκούφια του» υποσημείωναν οι γηγενείς του τόπου
καταγωγής μου στη Μεσσηνία. Και βεβαίως δεν απαιτώ από έναν δημοσιογραφικό γλείφτη όπως ο Αυτιάς, κάτι σαν πολιτικές πιρουέτες από τον κώλο μιας μαϊμούς, αλλά θα επέβαλλα την ανίχνευση της ποιότητας του δημοσίου υπαλλήλου τον οποίο τόσο επιπόλαια θα παρουσίαζα από κοινού μ’ έναν υφυπουργό της ..«αριστείας» επίσης. Όχι δεν ανακαλύπτω τον τροχό.. Σε απλή διαπιστωση προβαίνω ενός γεγονότος που επαναλαμβάνεται και είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Ιδού: Ανοίχτε την εικόνα