Το δίκιο μου ...........

 Κραυγή πολιτικής διαμαρτυρίας με ερωτική επάλειψη.. Σπάνια όμως.. Κάπως σαν ένα διαμάντι σε κάδο σκουπιδιών.. Η ταξική διαφορά φόρα παρτίδα. Αποτυπωμένη στη σκληρή σύγχρονη και κοφτή νεανική γλώσσα.. «Εγώ μετράω τα ρέστα μου να βγάλω κι άλλο μήνα ανοίγω και δεν βλέπω ουρανό, κι εσύ έχεις στο πιάτο σου ολόκληρη αθήνα ανοίγεις και χαζεύεις στο κενό». Και η μελωδία να υπογραμμίζει κάθε συλλαβή κάθε λέξη. Ακριβής, ακριβέστατη περιγραφή του παρελθόντος από το μέλλον μιας σχέσης.. Το αδιέξοδο. Το happy end μόνον στα χολυγουντιανά παραμύθια.. Αυτά της ψηφιακής μαστούρας από την εικονική πραγματικότητα. Επειδή η άλλη απαιτεί αίμα. Αίμα καυτό.. Κυλάει κάθε μέρα στα σκλαβοπάζαρα της εργασίας από τα ζευγάρια που τα ζεύουν οι καπιταλίστες σα βόδια για να επιβιώσουν..