Για να καταλάβω.. Αμφισβητεί κατά το Ρώυτερ η Δύση την ειλικρίνεια της Ρωσικής διπλωματίας;
Πως τάχα και υπό το επιχείρημα της αναξιοπιστίας του ο πρόεδρος Πούτιν επιθυμεί παραπλανητικά ακόμη και πάγωμα των εχθροπραξιών;
Σε σχέση ή σύγκριση με ποιους;
Με την αλησμόνητη και ανελέητη εγκατάλειψη των Νοτιοβιετναμέζων ή των Αφγανών από τους πανικόβλητους Αμερικανούς;
Και υπό ποια δικαιολογία;
Την επίκληση --του διεθνούς πρακτορείου κατασκευασμένων ειδήσεων-- του ανηλεούς βομβαρδισμού των αντιφρονούντων του ISIS; Αυτόν τον υπό την ευάερη και ευήλια κωδική ονομασία Αραβική Άνοιξη μαύρο θάνατο στην Συρία;
Να θυμίσω στους φθηνούς και εγχώριους δημοσιολογούντες και όχι τους δημοσιογράφους—οι τελευταίοι τα γνωρίζουν έστω και αν δεν τα καταθέτουν πολιτικά και οικονομικά ιδιοτελώς — πως ο Άσαντ είχε αποδεχτεί (περίοδος Αρσένη) την χρήση των στρατιωτικών του αεροδρομίων, από ελληνικά μαχητικά, για την προστασία της Κύπρου.
Φυσικά και εκ της δωσίλογης στάσης μας απεσύρθη μετέπειτα το προνόμιο αυτό..
Αλλά επίσης πως ο Λευτεράκης ο Βενιζέλος είχε στείλει ελληνικά στρατεύματα να συμπαραταχθούν με τους αντεπαναστάτες Λευκούς στην εξέγερση των Μπολσεβίκων;
Θέση που η χώρα πλήρωσε με την Μικρασιατική καταστροφή.
Ο δημοφιλής Ρώσος πρόεδρος καταγγέλλεται επίσης από τη Δύση και τα τσιράκια της, γιατί δεν άφησε απροστάτευτη την χώρα του, στις δια μέσου της Ουκρανίας δυτικές ορέξεις λεηλασίας του έμψυχου και άψυχού της πλούτου.
Να αποικιοκρατηθεί επί παραδείγματι κατά το ελληνικό πρότυπο του Ευρωπαϊκού νεομεσαιωνισμού.
Και μπερδεύουν τα νεφρά με τ’ αρχίδια.
Που η Ρωσία τα έχει δια του λαού της, ο οποίος ανασυστάθηκε όχι εκ της τέφρας του, αλλά εκ της ισχύος που του κληροδότησε η Σοβιετική Ένωση. Για να ευεργετηθεί εκ της τύχης που στέκεται παραπλεύρως των τολμηρών, για όποιον έχει αποδεχτεί πως είμαστε δημιουργήματα της τύχης και της αναγκαιότητας (Μαρξ)
Αυτήν που βρήκε στο πρόσωπο του πραγματιστή και συναισθηματικού ταυτοχρόνως προέδρου του, ο οποίος:
Ενώ σαρώνει στο πεδίο των μαχών και κρατά ανά χείρας τον μετασχηματισμό της φασιστοουκρανίας σε προτεκτοράτο του, να παλινδρομεί κατά το Ρώυτερ ως διασωστικό των πολιτικών μιας καταρρέουσας Ευρώπης, ή εκλογικό εφαλτήριο του κατά τον Τσίπρα διαβολικά καλού !! Του Τραμπ.
Γιατί αυτά είναι τα θέματα και αναθέματα που ξορκίζει κατά τον προ των πυλών επιθανάτιο ρόγχο της η Δύση του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού.
Καταλάβετέ το λεχρίτες. Οι Ρώσοι δεν είναι οπαδοί της μισής ζωής.
Όλα ή τίποτα..
Και το «τίποτα» το δικό τους είναι κάτι που μας αφορά όλους..
Κυρίως εμάς που οι πολιτικοί τσάτσοι με τα ευτελή μιντιακά παρακολουθήματά τους μας ενέπλεξαν ως τον λαιμό σε αυτόν τον κυκεώνα.
Γιατί μετά μεγάλο τηγάνι γι αυγά θα γίνει η Αλεξανδρούπολη εκείνου του ηλίθιου και ξεπουλημένου δημάρχου που θέλει τους αμερικανούς κονγκισταδόρ, τουρίστες λάτρεις των ...τηγανιτών αυγών της πόλης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου