Μούκλεψε από τη πρώτη στιγμή τις αισθήσεις που εν τέλει συμπυκνώθηκαν όλες σε μία. Την ακοή. Στη Νάπολι ήταν. Μια νύχτα από ασήμι με το φεγγάρι στο γιόμα του. Το ιστορικό θέατρο ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Τόσο που η ανάσα σου ήταν η εκπνοή του διπλανού. Μα ούτε που την άκουγες. Τη κρατούσε μήπως κι εκληφθεί σαν ραδιοφωνικό παράσιτο..Έκλεινες κάτω από τις βλεφαρίδες σου τη νύχτα κι άφηνες τον ήχο της φολκλορικής αυτής μελωδίaς να γλιστρήσει στη ψυχή.. Για να καθαρίσει από τους κακόβουλους ιούς. Έτσι που για χρόνια μετά να την σφυρίζεις όταν οι συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας έσφιγγαν και όλα μυρίζουν θάνατο..Για να παίρνεις τους δρόμους του χρωματιστού απείρου..
........................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.