Υποκλιθείτε σ’ έναν ήρωα

 Σπύρος Μουστακλής το όνομά του. Ταγματάρχης. Στρατιωτικός. Που τάχθηκε από την πρώτη στιγμή στην αντίσταση. Ένας άντρας που ο λόγος του ήταν συμβόλαιο. Που όταν συνελήφθη οι φασίστες του έβγαζαν ένα ένα τα δόντια μα δεν μίλησε. Όπως οι Βιετκόγκ. Αντιθέτως των σύγχρονων που ξερνούν τα πάντα μόλις βγάλουν δόντια. Που του τσάκισαν τα δάχτυλα και πάλι δεν μιλούσε. Που τον πυρπόλησαν και σιωπούσε. Που του συνέθλιψαν τους όρχεις μ’ αυτός μάτωνε τα χείλη του σφίγγοντάς τα. Που του σκόρπισαν τα νεφρά κι εκείνος ημιθανής έβγαζε σαρκαστικά ότι του είχε απομείνει. Τη γλώσσα. Ώσπου τα αιμοσταγή θηρία του διέλυσαν τον αυχένα και τον άφησαν παράλυτο. Του φίλησα τα χέρια από σεβασμό και θαυμασμό όταν γνωρίστηκα μαζί του κατά τη μίνι «συνέντευξη» (εισαγωγικά γιατί πάλευε να αρθρώσει μια λέξη) που μου είχε παραχωρήσει στη Λίμνη Ευβοίας. Στην οθόνη η σύζυγός του. Θυμώστε κατά βούληση .. Και τον θυμίζω γιατί αυτοί οι άντρες ξεπλένουν τις ντροπές μας. Ως πότε όμως..