Από την Βεΐκου στο Κουκάκι και του Φιλοπάππου ως την Αιγαίου την Εφέσου και από την Πλατεία Νέας Σμύρνης ως την Δάφνη τον Άη Γιάννη και την Φρατζή ως την Συγγρού του Νέου Κόσμου ένα τσιγάρο δρόμος ήταν.
Στο άλσος της Νέας Σμύρνης ανταλλάξα τα πρώτα μου φιλιά κι έζησα τους πρώτους αθώους έρωτες και επί της Ευαγγελικής που πάντα ήταν πρότυπο θεμελίωσα τις σχολικές μου γνώσεις.
Με διαβατήριο την πρώτη εφηβεία μου πέρασα τα σύνορα για να ζήσω έκθαμβος τις πρώτες μου νύχτες στην Φωκίωνος Νέγρη, τα σινεμά τα μπαράκια τις γκαλερί και αργότερα στη Σόλωνος όπου μας φιλοξένησε το Θεμέλιο, για την εξωσχολική μας μόρφωση και την μύηση στην αριστερά..
Πολύ αργότερα στην πρώιμη ωριμότητά μου σπίτι μου είχε γίνει το Μinute του Σουλαντίκα στην Σκουφά, η Όπερα, decadence, το καφενεδάκι για τάβλι απέναντι στην Νομική , το Υπόγειο του Κουν, η Αλκυονίδα, η Όπερα κι άμα λάχαινε και στου Απότσου για ουζάκι στη στοά.
Ο Τάσος ο Κώστας ο Αντρέας ο Λάκι ο Τζορντανέλι ο Βασίλης το συγκροτηματάκι της γειτονιάς με τα κορίτσια λεζάντα.. Η Ρένα η Χρυσούλα, η Ρούλα η Γιόλα η Μαίρη.. με τα φρέσκα κύτταρά τους να μοιάζουν άγγελοι του παραμυθιού.
Κι εκεί επάνω ήρθε η χούντα και τα μαύρα σύννεφα:Αντίσταση, διαδηλώσεις, τα κυνηγητα, οι Αυρες, τα δακρυγονα, τα γκλομπ, τα Προπυλαια, η Σταδιου, το Συνταγμα, οδοστρωματα σπαρμενα με παπουτσια, σκισμενες σημαιες, σειρηνες, ποδοβολητα…Μετά Νομική το Πολυτεχνείο ο νόμος της αναγκαστικής στράτευσης, η επιστράτευση οι αδειοι δρομοι στις πορειες ο θάνατος.. Μπορεί να μας λεηλάτησαν, να μας αποικιοποίησαν, αλλά η Αθήνα και οι ιδέες μας είναι καλά κλειδωμένες στο θησαυροφυλάκιο του νου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου