ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

 1792 Ο Γάλλος συνθέτης και ποιητής Ροζέ Ντελίλ συνθέτει την «Μασσαλιώτιδα», τον ύμνο της Γαλλικής αστικής Επανάστασης, ένα τραγούδι που μεταλαμπάδευσε το πνεύμα της Επανάστασης σ' όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Αργότερα, η «Μασσαλιώτιδα» έγινε ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας.

 

1840 Γεννιέται ο Ρώσος συνθέτης Πιοτρ Ιλιτς Τσαϊκόφσκι (έργα του: Ο «Καρυοθραύστης», η «Λίμνη των Κύκνων», κ.ά.). Είναι μεταξύ αυτών που αρχοντοχωριάτες σκατόβλαχοι του Βρύξελλου και της Ουάσιγκτον απαγόρευσαν την αναπαραγωγή των έργων του μεταξύ άλλων στις κυρώσεις...

1945 Τα σοβιετικά και αμερικανικά στρατεύματα συναντιόνται στον ποταμό Ελβα.

1959 Συνεδριάζει η Επιτροπή Διεθνών Βραβείων «Λένιν», η οποία αποφασίζει την απονομή του βραβείου στον κομμουνιστή λαϊκό ποιητή Κώστα Βάρναλη. Ο κυρ Μέντιος ένα από πιο συναρπαστικά πονήματά του

1967 Δολοφονείται στον Ιππόδρομο του Φαλήρου από τον ανθυπίλαρχο Κ. Κώτσαρη ο κρατούμενος Παναγιώτης Ελής. Αφιερωμένο εξαιρετικά στα ναζίδια που ψάχνουν ακόμη νεκρούς της Χούντας.. Ο δεύτερος ήταν ο δικηγόρος Νικηφόρος Μανδηλαράς ναζίδια..

1974 Αρχίζει το μποϊκοτάρισμα των ελληνικών πλοίων σε μια σειρά από λιμάνια της Ευρώπης, με απόφαση των λιμενεργατικών και ναυτεργατικών οργανώσεων, σε ένδειξη συμπαράστασης προς τον ελληνικό λαό. Συγκινημένη η Ευρώπη από το αίμα του λαού συμμετείχε στην αντίσταση

1974 Ξεκινά η «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» στην Πορτογαλία, μετά από την ανατροπή της δικτατορίας που διαρκούσε από το 1926 από το «Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων». Ήμουν εκεί έχοντας πάρει συνέντευξη από τον Καρβάλιο.. Εργαζόμουν για τον Ρίζο..

Ο Οτέλο Ντε Καρβάλιο, το πιο κόκκινο από τα γαρύφαλλα της Επανάστασης του 1974, έφυγε στα 84 χρόνια του στο στρατιωτικό νοσοκομείο της Λισαβόνας. 

Η Επανάσταση των Γαρυφάλλων, στην οποία συμμετείχαν στρατιωτικοί με μαοϊκές - μαρξιστικές λενινιστικές, γκεβαρικές και σταλινικές αντιλήψεις, σοσιαλιστές και καθολικοί έως και πρώην θαυμαστές του Χίτλερ, δεν έπρεπε να καλύψει μόνο ένα πολύμηνο κενό εξουσίας και να αντιμετωπίσει την έκρηξη των κοινωνικών αντιθέσεων μιας καταπιεσμένης επί μισό αιώνα κοινωνίας, αλλά και να μπορέσει να οδηγήσει τη χώρα ανάμεσα από τις συμπληγάδες του διπολικού κόσμου του Νίξον και του Κίσινγκερ, του Μπρέζνιεφ και του Γκρομίκο. 

 Κυρίως δεν έπρεπε να αποτελέσει προηγούμενο για τη γειτονική δικτατορία του Φράνκο και τη δικτατορία των συνταγματαρχών της Αθήνας.