Έψαχναν κάποτε κάθιδροι άπαντες για το ποιο ακριβώς ήταν το αδίκημα του Παπακωσταντίνου με το στικάκι.
Από δικαστές ως εισαγγελείς και τον ΔΣΑ ως παπάτζες δημοσιολόγους. (ναι γιατί ουσιαστικά οι δημοσιογράφοι είναι βασικό εν ανεπαρκεία αγαθό)
Μ' εμένα ξεκαρδισμένο στα γέλια.
Με μια απλή ανίχνευση το εντόπισα και δημοσιοποιώντας το ξύπνησα δεχόμενος συγχαρητήρια και τις εισαγγελικές αρχές.
Το στικάκι θεωρείται και είναι δημόσιο έγγραφο. Όστις το πείραξε έπραξε νόθευση δημοσίου εγγράφου με την ποινή, αν είναι άνω των 150 χιλιάδες ευρώ η ζημιογόνα κατά του δημοσίου πράξη, να χαρακτηρίζεται κακούργημα.
Σήμερα τι έχουμε ενώπιόν μας;
Τη συγκάλυψη ενός σιδηροδρομικού εγκλήματος για την ανίχνευση των ενόχων του οποίου κινητοποιήθηκε συμπασα η βουλή.
Ρώρησε μωρέ κανείς αν στον νόμο περί ευθύνης υπουργών, δια του οποίου διευκρινίζεται κατηγορηματικά το υπηρεσιακό από το κοινό αδίκημα, αν όφειλαν οι εμπλεκόμενοι να παίξουν αυτό το χυδαίο πινγκ πονγκ, από το οποίο κανένα πρακτικό αποτέλεσμα δεν θα προκύψει;
Θα προέκυπτε αν η ΕΣΗΕΑ διέθετε στις τάξεις της δημοσιογράφους και όχι λακέδες και παπάτζες. Με μια μόνον ερώτηση:
Προβλεπόταν τηλεδιοίκηση από την σύμβαση του 2014 και ποιος ήταν ο αποκλειστικά υπεύθυνος για την τήρησή της; ΝΑΙ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ Τζακ ποτ..
Αυτό το πολιτικό ρεμάλι που επανεξελέγη από χιλιάδες Σεραίϊκα ανθρωποειδή υπό την μορφή εκλογικού σώματος. Επομένως. Από το αυτί και στην προανακριτική και στη συνέχεια στον εισαγγελέα διαφθοράς.Όλα τ' άλλα είναι τσίρκο. Θεάματα από τα οποία εξακολουθεί να λείπει ο άρτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου