ΟΣΚΑΡ:

 Οταν ο Μάνος Χατζηδάκις για "Τα παιδιά του Πειραιά" αλλά και ο Μάρλον Μπράντο για τον "Νονό" πετούσαν το ..."πολύτιμο βραβείο" στα σκουπίδια.. Πρέπει να έχεις μεγαλείο ανθρώπινης και όχι ρομποτικής ψυχής γι αυτού του ύψους επαναστατική σου πράξη..

..........................

 

 

Από το καταραμένο πρώτο Όσκαρ σε μαύρη ηθοποιό στην υποψηφιότητα μιας Ινδιάνας – Το Χόλιγουντ σιχαίνεται τους αλλόφυλους 

Ωστόσο, στην ιστορία του θεσμού που φέτος κλείνει τα 96 χρόνια, υπήρξαν τρεις περιπτώσεις νικητών που αρνήθηκαν να παραλάβουν το βραβείο τους – για ξεχωριστούς λόγους ο καθένας- αλλά και ένας (Έλληνας) που θεώρησε τόσο ήσσονος σημασίας τη βράβευσή του (στην οποία δεν ήταν καν παρών) που το πολυπόθητο -για κάποιους- αγαλματίδιο βρέθηκε, χρόνια αργότερα, στα σκουπίδια του αθηναϊκού του διαμερίσματος στο Παγκράτι. 

Ποιοι είναι αυτοί και για ποιους λόγους αρνήθηκαν τα βραβεία τους; Μάρλον Μπράντο Το άκουσμα και μόνο του ονόματος του «ιερού τέρατος» του Χόλιγουντ, ακόμα και σήμερα προκαλεί συνειρμούς του μεγαλείου της χρυσής εποχής του αμερικανικού κινηματογράφου. 

Τόσο στην κινηματογραφική βιομηχανία, όσο και στην pop κουλτούρα, το ταλέντο και η ακτινοβολία του Μάρλον Μπράντο τον κατέστησαν μία από τις πιο αναγνωρισμένες προσωπικότητες του 20ου αιώνα με την επιρροή του στην υποκριτική να παραμένει αισθητή ακόμα και σήμερα. 

Από το «Λεωφορείον ο Πόθος» και το «Λιμάνι της Αγωνίας» μέχρι το «Αποκάλυψη Τώρα», το «Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι» και -φυσικά- τον εμβληματικό «Νονό» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, η φιλμογραφία στο βιογραφικό του Μπράντο περιλαμβάνει πάνω από 40 τίτλους, που του εξασφάλισαν και δύο Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου (για το «Λιμάνι της Αγωνίας» το 1954 και τον «Νονό» το 1972). 

Η τελετή απονομής των Όσκαρ 2024 αυτή την Κυριακή σηματοδοτεί και τα 51 χρόνια από τη βραδιά που ο Μπράντο σνόμπαρε την Ακαδημία, αρνούμενος να παραλάβει το δεύτερο Όσκαρ Ά Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στον «Νονό». 

Το -σχεδόν- 4ωρο αριστούργημα του Κόπολα ήταν ο μεγάλος νικητής εκείνης της βραδιάς του 1973, όταν προτάθηκε σε 11 κατηγορίες και απέσπασε τρία βραβεία, καλύτερης ταινίας, διασκευασμένου σεναρίου, και Ά ανδρικού ρόλου. 

Ωστόσο, η απουσία του μεγάλου νικητή της βραδιάς ήταν που έμεινε στην ιστορία του θεσμού. Ο Μπράντο επέλεξε να μην παραλάβει το αγαλματίδιο, διαμαρτυρόμενος για τη μεταχείριση των ιθαγενών Αμερικανών. Στη θέση του έστειλε τη συνάδελφό του ηθοποιό και ακτιβίστρια του κινήματος των γηγενών Αμερικανών, Σαχίν Λιτλφέδερ. 

Η Λιτλφέδερ ενημέρωσε τους παρευρισκόμενους ότι «με μεγάλη του λύπη» ο Μπράντο δε θα παραλάμβανε το βραβείο λόγω της παραποίησης της κακομεταχείρισης που είχαν υποστεί οι Αμερικανοί ιθαγενείς στην κινηματογραφική βιομηχανία. 

Επιπλέον, σημείωσε ότι ο μεγάλος ηθοποιός επιθυμούσε να ρίξει φως στα γεγονότα του Wounded Knee, τον Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς, κατά τα οποία εκατοντάδες ιθαγενείς ακτιβιστές κατέλαβαν την ομώνυμη πόλη της Βόρειας Ντακότα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαχρονική κακομεταχείριση τους. 

Όταν ο Μάνος Χατζιδάκης πέταξε το βραβείο του στα σκουπίδια 

Στις 17 Απριλίου του 1961 ο Μάνος Χατζιδάκις κέρδισε το Όσκαρ Τραγουδιού, αλλά δεν παραβρέθηκε καν στην τελετή απονομής, ούτε κάποιος άλλος παρέλαβε το Χρυσό Αγαλματάκι, που κέρδισε για το τραγούδι «Τα Παιδια του Πειραιά», που ακουγόταν στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή». 

H Connie Francis ερμήνευσε το «Never On Sunday» στη διάρκεια της τελετής και όταν ήρθε η ώρα της απονομής, απουσία! 

Οι παρουσιαστές Steve Allen και η Jayne Meadows αμήχανοι περίμεναν κάποιον να εμφανιστεί προσπαθώντας να καλύψουν το χρόνο με χιουμοριστικές ατάκες. «Είναι ο κύριος Μάνος Χατζιδάκις στην αίθουσα;» ρώτησε η παρουσιάστρια των βραβείων Τραγουδιού για να πάρει απάντηση λίγο αργότερα από τον Μπομ Χόουπ: 

«Έρχεται με λεωφορείο από τη Γιουγκοσλαβία…». 

Ο βασικός παρουσιαστής της βραδιάς, Μπομπ Χόουπ, πήρε στα χέρια του το Όσκαρ του Μάνου Χατζιδάκι, λέγοντας χαρούμενος: «Περίμενα πάντα αυτή τη στιγμή…». 

Λίγες μέρες αργότερα, η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου απέστειλε το Όσκαρ με το Ταχυδρομείο, αλλά το βραβείο χάθηκε στη διαδρομή! 

Όταν ο Χατζιδάκις φωτογραφήθηκε κρατώντας το Όσκαρ δεν ήταν αυτό που έγραφε το όνομά του, αλλά εκείνο που δανείστηκε από την Κατίνα Παξινού, για τις ανάγκες της φωτογράφισης. 

Η Ακαδημία Κινηματογράφου του έστειλε ένα αντίγραφο. 

Να πούμε ότι, ποτέ ο Χατζιδάκις δεν «αγάπησε» τα «Παιδιά του Πειραιά», ούτε το Όσκαρ που του απονεμήθηκε.

 Σε κείμενο του με τίτλο: «Η Ρωμαϊκή Αγορά έτσι όπως γέννησε τα τραγούδια μου», μεταξύ άλλων είχε γράψει: 

«…Και το επίσημο κράτος με γιόρτασε για το Όσκαρ που πήρα ερήμην μου και έξω απ’ τα δικά μου σχέδια. Πάλεψα χρόνια για ν’ αφαιρέσω αυτό τον “τίτλο τιμής” από την πλάτη μου…».