Κάποιοι δεν έχουν εισέτι αντιληφθεί πως πλην ηχηρών εξαιρέσεων που δεν υπερβαίνουν το 10% του πληθυσμού, ουδόλως υπολήπτομαι τον νεοέλληνα.
Λεκές της υφηλίου ή μολυσματικός ιός είναι και τίθεται θέμα χρόνου πότε ο κόσμος θα μας περάσει από κλίβανο για να προστατευτεί..
Μας έχουν παραδώσει στην κοινή χλεύη ως το υπέρτατο σύμβολο του μικροαστού «κοινωνικού ρουφιάνου».
Η εξόντωση αυτού του μυθικού στοιχειού, εξακολουθεί να είναι η προϋπόθεση της πολιτισμικής προόδου για τους υπολοίπους λαούς. Ο αγωγός του συντηρητισμού είναι. Μια γελοιογραφική απαξίωση.
«Ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος / κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος / που συνηθίζει στην κάθε βρομιά / αρκεί να έχει γεμάτη την κοιλιά…»
Και πως αλλιώς όταν τα Τέμπη βαφτίζονται από τους γελοιοδέστατους καθυστερημένους Μητσοτάκη Μπουμπούκο και Πορδοσάλτε ως θυσία με το πρεζομένο ακροατήριό τους να τους χειροκροτεί ενθουσιωδώς;
Ή επί τα χείρω: Να τους επανεκλέγει έστω και με αυτό το ισχνό 21%;
Και πώς να εξηγήσεις πως αντιστάσεως μη ούσης έχει αποδεχτεί την ένταξή του εντός του παγκοσμιοποιημένου κτήνους;
Ή κατά ποία έννοια έχει υποταχθεί στην ηλεκτρονική διαχείριση ενός ακαθόριστου πλούτου της πλαστικοποίησης αλλά και πως:
Είναι πολιτικοκοινωνικός νομάς;
Σήμερα στη μια δουλειά («δια βίου μάθηση»…) – αύριο στην άλλη, σήμερα στη μια «χώρα» – μεθαύριο σε μια άλλη, πολύγλωσσος, ουδέτερος, τουριστικός, καταναλωτικός, διαδικτυακός, ρευστός, χωρίς δεσμεύσεις και πάνω και πέρα απ’ όλα δικαιωματιστής!!
Γενικώς μπουφος και αλεπού..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου