Ναι ρε γαμώ τη πίστη μέσα γαμώ.. Μέρες που είναι θέλω κόκκινο του πάθους στη ζωή μου.. Ένα Υπερθέαμα!! Φλαμένκο.. Γιατί μέρες μήνες χρόνια τώρα έχουμε το κεφάλι σκυφτό..Χορογραφία εξωτική , φωνές στοιχισμένες , μελωδία αστρική, συγχορδίες, κιθάρες προσχεδιασμένων αυτοσχεδιασμών, ρυθμός παραλυτικός,και πάνω και πέρα απ' όλα η Σερ.. 'Ενα όνειρο. Η αποθέωση του θεάματος.. Ζηλεύω μέχρι βαθύτατου μίσους τους θεατές.. Σε κάθε φράση σε κάθε νότα σε κάθε στροφή σε τυλίγουν ρίγη θαυμασμού.. Κι εγώ τι έχω εδώ.. Κάτι τσόκαρα της παραλιακής με ήχους πρωτόγονων φυλάρχων της κεντρικής αφρικής.. Γι αυτό όταν θέλω να πνίγομαι στα σεισμικά συναισθήματα που προκαλούν μόνον οι φλογερές γυναίκες, κι αφού δεν μπορώ να έχω τη Σερ εδώ, θ απλώνω τη ζωή μου στα ρεμπετάδικα. Εκεί όπου οι άνθρωποι και τα τραγούδια έχουν ψυχή.. Είναι αληθινοί και όχι ψηφιακά κουρέλια..
......................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου