Ερήμην της αλήθειας

 Ιλαροτραγωδία !! Μια γυναίκα στον δικαστικό άκμονα να απειλείται από το σφυρί του μιντιακού λαϊκισμού και ως εξ αυτού και της δικαιοσύνης. Με τα «Μέσα» να έχουν διαμορφώσει ένα κλίμα κολασμού, ωσάν οι σμπίροι τους να ήταν παρόντες, κατά την διάπραξη των κακουργημάτων που την κατηγορούν. 

 

Μη μου ζητάτε επομένως να διαλέξω όχθη. Γιατί ποτέ δεν σηκώνω τα μπατζάκια μου πριν περάσω το ποτάμι. Προσωπικά αρνούμαι να ενταχθώ ή να αποδεχτώ την θέση, πως θα υπήρχε στην υφήλιο μια μητέρα που θα δολοφονούσε τα παιδιά της, εν ονόματι ενός διαβολικού ερωτικού πάθους. Με ξεπερνάει. 

Αλλά και ως πρώην σύζυγος ιατρού αρνούμαι κατ' αντιδιαστολή ν’ απορρίψω την εκδοχή του ιατρικού λάθους, που αν έχει διαπραχθεί, θεοί και δαίμονες το συγκαλύπτουν κατά τρόπο εξοργιστικό. Υπό το καθεστώς του καπιταλισμού ζούμε. Αρκετοί είναι οι επίορκοι που έχουν συλληφθεί με την γιδα στην πλάτη.

 Οι συναλλακτικές σχέσεις υπερέχουν κάθε ηθικής ή κοινωνικής αξίας. 

Υπήρξα αυτήκοος και αυτόπτης μάρτυς σε κάποια απ’ αυτές. Που ιδιώτης χειρουργός ακρωτηρίασε μια γυναίκα αφαιρώντας το στήθος της, υπό την διάγνωση ενός επιθετικού καρκίνου. Και όταν το στήθος του θύματος—γιατί περί θύματος επρόκειτο— παραδόθηκε για βιοψία σε μια φίλη παθολογοανατόμο-- με την οποία διατηρούσα συντροφικές σχέσεις προ της γνωριμίας μου με την επίσης γιατρό σύζυγό μου--, αυτό που διέγνωσε, ήταν πως ο συγκεκριμένος μαστός έχαιρε άκρας υγείας. 

Με τον αλχημιστή αρχικά να την εκλιπαρεί στη αποσιώπηση του γεγονότος και στην συνέχεια να την απειλεί ως του σημείου που υποχρεώθηκα να παρέμβω δυναμικά. 

Τραβάω τη κουρτίνα στο παράθυρο που άνοιξα γιατί καμιά αξία δεν έχει η αποκάλυψη του τέλους αυτής της δραματικής ιστορίας, πλην ίσως της θωπείας αυτιών του διαδικτυακού κουτσομπολιού. Και σας βεβαιώ πως είναι κάτι που σιχαίνομαι όπως τα σκυλόσκατα. 

Σημασία έχει πως και οι θεοί κάνουν λάθη. Επί παραδείγματι ο δικός μας. Ούτε κλητήρα σε δημόσια υπηρεσία δεν θα τον προσλάμβανα με το βιογραφικό του..

 Κι επειδή κάθε λάθος αποτιμάται στα νεοφιλεύθερα καθεστώτα από το χρήμα, είναι πολλοί οι γιατροί που έχουν αυτασφαλιστεί έναντι της μικρής ή μεγάλης πιθανότητας μιας εσφαλμένης διάγνωσης, ή επέμβασης. 

Έτσι ώστε κατά την προσωπική τους ηθική να μην ορρωδούν στην αποδοχή τού σφάλματός τους.

Σε κάθε περίπτωση η δική μου συνεισφορά περιορίζεται στην ερμηνεία της στάσης των διαδίκων αλλά και της κατηγορουμένης. 

Αρχικώς η εμμονή του Κούγια αλλά και η δική της στην αθωότητά της, παραπέμπει στο να προκαλέσει αμφιβολίες στους δικαστές και τους ενόρκους, εκμεταλλευόμενοι το αναπόδεικτο της κατηγορίας. 

Και είναι πιότερο να αθωώσεις εκατό ενόχους παρά να καταδικάσεις έναν αθώο. 

Δευτερευόντως η εισαγγελέας ως ο οφθαλμός του κράτους, αλλά και τα μέλη του δικαστηρίου, βρίσκονται στη δυσχερή θέση να δικάσουν με αποχρώσες ενδείξεις και όχι αποδείξεις. 

Και διαρκώς καταφεύγουν αγχωμένοι στον υποθετικό ή συμπερασματικό λόγο. Για να εκτίθενται.

Και να θυμηθώ τότε που ως μάρτυς σε σοβαρή ποινική υπόθεση μου ζητήθηκε ν’ απαντήσω στο ερώτημα τι θα έκανα εγώ στην θέση του κατηγορουμένου. Για ν απαντήσω ως εξής: 

"Μη μου ζητάτε υπό την αλαζονεία του εκ του ασφαλούς καταθέτοντος μάρτυρα ν' αποκαλύψω το πως θ αντιδρούσα εγώ.. Είναι ο ορισμός του άδικου". 

Υπό την θέση αυτή επομένως, αρνούμαι πεισματικά να πάρω ..θέση. Ωστόσο: Αποκρούστε κάθε μιντιακό χλιμίτζουρα που επιμένει να καταδικάζει ή να αθωώνει ερήμην της αλήθειας..