Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Πρόκειται για ένα σαχλαμάρα— μαγειρας κατ’ επάγγελμα μου έχουν πει και πάντως δεν αναφέρομαι στον Δούση— που έχει αναλάβει να μας ξεναγήσει στα του κόσμου εργολαβικά και στο όνομα --ως φαντάζεστε -- κάποιου τουριστικού γραφείου. 

Και ως εδώ ουδέν μεμπτό. 

 

 

Ο καπιταλισμός είναι της επιλογής μας, ως και ο παπαροσάλτε μπορεί να υποδύεται τον δημοσιογράφο, ή ο μπουμπούκος της ασυνάρτητης αρχαιολαγνείας, μπορεί να παριστάνει τον υπουργό και ο ιδιώτης (= idiot= ηλίθιος) έλληνας να υπεραμύνεται της ιδιοκτησίας που του πλειστηριάζουν σήμερα οι διάφοροι Πάχτες ή Καραμανλήδες (του Αχιλλέα) που τον έχουν εξοντώσει. 

Όταν όμως αυτά τα μιντιακά και πολιτικά τσόλια παρεκτρέπονται της πορείας του όρου που επιβάλλει πως τουριστικά αξιοσημείωτο δεν είναι ότι: Προβάλλεται δια μέσου του ρήματος  «έφαγα». 

Γιατί τότε γίνονται απολύτως εμετικοί . 

Η «ελευθερία» των δούλων στις Σεϋχέλες επί παραδείγματι ή των Ελλήνων στο Βαλκανικό μας ακρωτήρι, είναι πράγματι «η υπερούσια αξία», όταν όμως αυτός που την διεκδικεί αναλαμβάνει και την «ευθύνη των υποχρεώσεών της!!!» 

Γιατί εμείς μοιάζει να την αποτάξαμε σαν τους ισοβίτες που βρήκαν τρόπο να δραπετεύσουν στο φως, αλλά τυφλώθηκαν κι επέστρεψαν στα κελιά τους.