Στο δοξασμένο Δουργούτη,
(συνοικια γενέτειρά μου και δοξασμένο από το γνωστό γερμανικό μπλόκο, τους είχε ο πατέρας μου περιποιηθεί προηγουμένως) είχαμε κατά τα τέλη της δεκαετίας του εξήντα τρεις "αδελφές ψυχές" να ικανοποιούν τις αρσενικές ορμόνες στα πέντε χιλιάδες πληθυσμού.
(τότε αν σε τσάκωναν να έχεις πειράξει κορίτσι ή το νυμφευόσουν ή σου έκοβαν το τσουτσούνι..)
Τις σεβόμαστε όλοι παρά τα πειράγματα και κυρίως αυτοί που είχαν ξαπλώσει (θα ξέρετε το ανέκδοτο .. συνουσιάστηκαν ξεσυνουσιάστηκαν αλλά τελικά τη γάμησε κύριε πρόεδρε..) μαζί τους γιατί το θεωρούσαν ντροπή..
Τότε ο επιθετικός αυτός προσδιορισμός είχε κάποια αξία και νόημα.
Και για να μην σας κουράζω.
Ξέρετε τι πιότερο μ'εξοργίζει;
Πως εκτος εκείνων που κατέληξαν-- ως συνέπεια ενός ταπεινωτικού βιασμού-- στην παρά φύση αυτή λειτουργία, όλοι οι υπόλοιποι είναι θέμα μεταμοντέρνας επιλογής ή επαγγελματικής αποκατάστασης αν στον χώρο κυριαρχούν οι λούγκρες. !! Γι αυτό και εκβιάζουν την θεσμική αναγνώρισή τους.
Ε, μάθετε λοιπόν σκαταδελφές των Μίντια (γιατί απ' αυτή την φωταγωγημένη τρύπα προκύπτει το κακό) ότι η αναγνώριση δεν θα προκύψει δι ενός νόμου και στη βάση του ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό.
Κοινωνική αποδοχή δεν θα υπάρξει ποτέ.
Εκτός και αν το παγκόσμιο νεοταξικό κτήνος επιβάλλει το μονοφυλικό τέρας. Πρόκειται για έναν ακόμη λόγο που η ανθρωπότητα (ακόμη και οι Αμερικανοί έχει στηρίξει τις ελπίδες της στον ηγέτη των ηγετών Τον Βλαντιμίρ Πούτιν

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου