Σ' αυτόν που μ' εγκατέλειψε αφού προηγομένως μ' έριξε στα σχοινιά της ασφάλτου, αλλά δεν με σκότωσε. Τώρα να με φοβάται. Γιατί επιστρέφω από τον κλοιό της δια ζώσης προστασίας των φίλων μου, ακόμη πιο δυνατός...
Η γενιά μου παλιοσκορπίδι μεγάλωσε ως φορέας επαναστατικών ιδεών βάζοντας στο στόχαστρο το είδος σου -- τον ανθρωπότυπο του μικροαστού -- και στη θεία μανία μας ν' αλλάξουμε τον κόσμο τον βαφτίσαμε χλευάζοντάς τον κυρ Παντελή..
Τον μονοκύτταρο δηλαδή οργανισμό που τρέμει εμπρός στις ευθύνες και τις ενοχές του.
Με τον Βολφ Μπίρμαν τον ζωγραφίζει γλαφυρά «ως ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος / κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος /που συνηθίζει στην κάθε βρομιά/ αρκεί να έχει γεμάτη την κοιλιά…»
Φωτογραφία του είσαι ρεμάλι
Η νέα κόπια του «παροιμιώδους μέσου ανθρωπάκου» που προ των συνεπειών του προφανώς ανασφάλιστου αυτοκινήτου σου χώθηκες ως αρουραίος στην κατακόρυφη τρύπα σου δίχως να ξέρεις πως:
Δεν είμαι εγώ ο φορέας του καπιταλισμού των Αγορών, ούτε και εύπλαστος νομάς στην υπηρεσία των τοκογλύφων, για να σε κυνηγήσω ώσπου να σε αφήσω άστεγο. Άστεγο κάτω από μια γέφυρα. Σε σημείο βέλτιστο εκείνου που εγκατέλειψες εσύ εμένα.
Δεν πήρα ποτέ «μεζούρα, διαβήτη και κουμπαρά», για να μετρήσω τη ζωή. Δεν είμαι οπαδός της δικαιϊκής τρομοκρατίας για να σου απειλώ τη ζωή όπως εσύ έκανες με επιμελημένη ατημέλεια τροχοδρομώντας ασυνάρτητα.
Γιατί τα σφάλματα ναι ανήκουν στο ανθρώπινο είδος κι εσύ έσφαλες. Για να συμπεριφερθείς στη συνέχεια ως ανθρωπίδα. Ή η μεταδεξιά του Κούλη. Η μετεξέλιξη του νεοταξικού κτήνους. Με παράτησες σφαδάζοντας στην άσφαλτο ως «νεοταξικός μεσαιοταξίτης»..
Γι αυτό Μister Pandeli αν η ασφάλεια σε ξετρυπώσει, θα κληθείς ν΄αντιμετωπίσεις τις συνέπειες των ευθυνών σου. Για να καταλάβεις κι εσύ και τα ομοειδή σου, πως οι κοινωνίες των ανθρώπων και όχι των ανθρωπίδων δεν έχουν συντεθεί απλώς από ομόγλωσσους, ρευστούς, τουριστικούς και καταναλωτικούς οργανισμούς, μιας καπιταλιστικής ετεροδικίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου