Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2024

18 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ: ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ

 

Ήταν σαν σήμερα… 18 Ιανουαρίου. Του αλησμόνητου έτους 1996… 

Τότε που η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, είχε --μετα τον θάνατο του λαοφιλούς Αντρέα και αγνοώντας τον Γεράσιμο Αρσένη-- να επιλέξει μεταξύ της οικονομικής ραδιουργίας (Σημίτης) και της πολιτικής βλακείας. (Τσοχατζόπουλος) 

Κι επέλεξε τον πρώτο. 


 

Ήταν η οκταετία του άνευ αντικρίσματος νομίσματος χρεωγράφου και των απευθείας αναθέσεων. 

Των δισεκατομμυρίων που χάθηκαν σε δημόσια έργα, εκείνης της αλησμόνητης παρέας, μέλη της οποίας έχουν επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας ως τα λεγόμενα “ορφανά του Σημίτη” και του Εφιάλτη Μητσοτάκη. 

Ήταν η περίοδος της λεηλασίας των αποταμιεύσεων των Ελλήνων, με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. 

Η περίοδος του πλιάτσικου στη σκιά της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και της εποχής κεμπάπ του Κώστα Καραμανλή. 

Η περίοδος κάθε πολιτικού ξέκωλου που έκανε περιουσίες δια του δικαιώματος κυβερνητικής υπογραφής..

Εκεί κατά τα τέλη της άγριας δεκαετίας του 1990 όπου δια της ιδιωτικής τηλοψίας σου επέβαλλαν τον εθνομηδενισμό την πλασματική ευημερία της Goldman Sachs της δημιουργικής λογιστικής και τα ζωώδη realities της κατασπάραξης του ενός από τον άλλο. 

Ήταν η περίοδος της πιο βίαιης αναδιανομής πλούτου. Από τους μη έχοντες ή τους… ελάχιστα έχοντες, σε μια κλειστή, ελιτίστικη κάστα. Ένα κλειστό κλαμπ προνομιούχων, που μέχρι και σήμερα… μνημονεύει την πρωθυπουργία Σημίτη,πλάι στα εγκώμια που πλέκει στον Εφιάλτη πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού. 

Ήταν η εποχή του κοινωνικού ξεπεσμού Έναν ξεπεσμό που κατά καιρούς τον βάφτισαν εύηχα «εκσυγχρονισμό» « μεταρρύθμιση» «ευρωπαϊκό κεκτημένο» για να καλύψουν σαν τις γάτες τη μπόχα από τα σκατά τους. Πρόκειται για αιμοσταγές εργαστηριακό υβρίδιο που η ουρά του βρίσκεται τριάντα χρόνια πίσω. 

 Εκεί που σου μετάγγισαν πως η πολιτική δεν είναι ζωή για να εγκαταλείψεις εσύ τη ζωή σου στους πολιτικούς και να αποσυντίθεσαι κιτρινισμένος σήμερα μέσα στη βρώμα της διαφθοράς όπως οι ξεπερσμένες βιβλιοθήκες. 

Τότε που γίνονταν και εξακολουθούν δουλειές. Μεγάλες δουλειές. Τότε που χτίστηκαν καριέρες, και τακτοποιήθηκαν οικονομικά γενιές των ίδιων οικογενειών. Εκείνης της μεγάλης και μοιραίας παρέας, υβρίδια ή σαπρόφυτα της οποίας ταλαιπωρούν μέχρι και σήμερα τον δημόσιο βίο. 

Για ν' ακολουθήσει η χαριστική βολή των μνημονίων Γιώργου Παπανδρέου Αντώνη Σαμαρά Καρατζαφέρη Βενιζέλου Παπαδήμου Πικραμένου και λοιπών συνδαιτημόνων του μαζί τα φάγαμε, (για να κατασπαράσσει η μία κοινωνική ομάδα την άλλη), και της γενικής εκποίησης της Ελλαδικής περιουσίας, αλλά και αιχμαλωσίας στους Βησιγότθους του Ελληνικού λαού, από τους δεξιούς ενοίκους της ίδιας πολυκατοικίας, με τους ακροδεξιούς νταβάδες, των εθνικών τραγωδιών.

Δεν υπάρχουν σχόλια: