Συνέπτυξε το θεώρημά του υπό τον εξής τίτλο: «Εμείς δεν θα χωρίσουμε ταξικά τον Έλληνα.. Θα στήσουμε μια οικονομία για όλους»!! Αυτός και ο Ρικάρντο !!
Ο γεννήτορας του νεοφιλελεύθερου τέρατος!!
Βεβαίως πλην του Ησιοδικού νησιού των Μακάρων και της επανάστασης των Μπολσεβίκων οι επί γης λαοί και κοινωνίες ήταν και εξακολουθούν σήμερα με ισχυρότερη ένταση, να είναι ταξικά διαχωρισμένοι και διαχωρισμένες.
Από τους δούλους και απελεύθερους των Αθηνών ως τους Πατρίκιους και Πληβείους της Ρώμης, και τις Αφρικανικές αποικίες των Ευρωπαίων ως τις αστικές τους δημοκρατίες. Μόνο που το παιδί που προσγειώθηκε αλεξιπτωτικά από την Σίλικον Βάλεϋ ζήλωσε δόξαν Κόπερφιλντ.
Γιατί εξ όσων αντελήφθην αυτό θα συμβεί δι ενός μαγικού ραβδιού.
Απέτυχε κι εδώ. Τρέχει μόνος κι έρχεται δεύτερος. Προηγήθηκε ο Τσίπρας που θα έσχιζε τα μνημόνια σαν χαρτί υγείας δι ενός νόμου κι ενός άρθρου. Ουδέν εδιδάχθη από την κατάληξή του;
Ούτε ανεπαισθήτως;
Αλλά ως υπόθεση εργασίας ας κάνουμε μια παραδοχή.
Πως το παιδί ζει τον μύθο του στην Ελλάδα του εδώ παπάς εκεί παπάς που είναι ο παπάς; Ok. Στρωμένο βρήκε το τραπέζι θα πει και καμιά μαλακία για να ευθυμήσει η Αριστερά που πήρε στα σοβαρά ότι μπορούσε να παραμείνει εσαεί ως η άλλη λύση στο δίπολο.
Μ’ εκείνο όμως το «οικονομία για όλους» τι ακριβώς εννοεί; Τον μέσο στατιστικό όρο; Επειδή επί της φαιδράς πορτοκαλέας καθεστώς έχει ως εξής:
Έκατσαν δέκα σ’ ένα τραπέζι με την μπριζόλα να την καταβροχθίζει ο συνήθης ύποπτος ένας (τραπεζίτης ομιλούχος ή εφοπλιστής) αλλά το κόστος της να διαιρείται δια δέκα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων έχει γράψει ο Αριστοτέλης.
Τον έχεις μήπως παλιοχλεχλέ ακουστά;
Παραδείγματος χάριν: Φαντάσου μια τραμπάλα όπου:
Επί του ενός άκρου στέκει μια χούφτα καλοζωϊσμένων επιτυχημένων αρχόντων με τα κέρδη τους (πίσω από κάθε ευρώ ή δολάριο από αυτά κρύβεται και ένα έγκλημα) εκ της εμπορίας του αμερικανικού LNG στα ύψη και επί του άλλου, ένας παγωμένος μεσοχείμωνα πληθυσμός, που επιπλέον ο πρωκτός τους έχει πιάσει αράχνες από την πείνα.
Τίνος επινόηση είναι η συγκολλητική ουσία που εσύ θα χρησιμοποιήσεις, για να τους φέρεις όχι κατά φύση, αλλά παρά φύση, εις γάμου κοινωνία. Η αλφαβήτα της έκδοσης κοινωνικοπολιτικού διαζυγίου (διδάσκεται στην Goldman Sachs) είναι, και το μόνον θέμα που υπολείπεται να λύσουμε εμείς παλι@ρχ#δι, είναι σε βάρος τίνος θα βγεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου