ΤΑ ΒΛΑΚΟΜΟΥΤΡΑ ΡΑΔΙΟΡΑΒΥΛΕΣ

 

Τους έχω ξεχέσει μια δυο φορές.. Επί ματαίω όμως. Αλλά όπως έχει γράψει ο Πλίνιος δεν ξέρεις κάτι αν «είναι»  αν δεν ήξερες πως αυτό έπρεπε να «είναι» Και να το διάβασαν είμαι βέβαιος πως είναι από εκείνους τους επί τόπου μεταβάντες και μηδέποτε αντιληφθέντες. Στους ραδιοαρβύλες του αρχοντοχωριατισμού ο λόγος. 

 

Τα βλαχόμουτρα ή βλακόμουτρα – η συνισταμένη τους είναι κοινή— της τηλεοπτικής Σεφερλειάδας, συγχέοντας τα νεφρά με τ’ αρχίδια, αποφάσισαν διά μέσου του εκδότη Γιώργου Αλισάνογλου να κάνουν πλάκα -- βρεφονηπιακού επιπέδου-- με κάτι που αγνοούν. 

Τον πολυβραβευμένο αμερικανό ποιητή, δοκιμιογράφο, μεταφραστή του καλλιτεχνικού ρεύματος της Νέας Υόρκης και απόφοιτο του ισχυρότερου οικονομικά πανεπιστημίου των ΗΠΑ της Πενσυλβάνια (14 δις δολάρια) Ρον Πάτζετ. (μεταπτυχιακός απόφοιτος του ίδιου πανεπιστημίου είναι και ο γλωσσολόγος Ναούμ Τσόμσκι Κάτι είπα τώρα στους άξεστους)

Τον ανάγκασαν έτσι οι αστικοποιημένοι βλάχοι ν' απαντήσει, προφανώς γιατί δεν έχει λάβει υπ' όψιν του ότι είναι ηδονή αριστοκρατικής αισθητικής να σε βρίζει ένας ηλίθιος  

Γράφει λοιπόν ο κ. Αλισάνογλου:

Καλημέρα. 

Μια γνωστοποίηση για την αποκατάσταση της αλήθειας και της τηλεοπτικής μαρκετίστικης νοοτροπίας που προτείνετε ως εκπομπή που δυστυχώς μέσω του “εναλλακτικού” προσώπου που πλασάρετε στον μέσο τηλεθεατή έχετε την τάση να σαρώνετε και να διαπομπεύετε -μεταξύ άλλων-, ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά αγαθά που μας έχουν απομείνει, την ίδια την λειτουργία της ποίησης. 

Το ποίημα “Σκούπισμα” που διακωμωδείτε στο πρόσωπο μου είναι του σημαντικού ποιητή Ρον Πάτζετ από τη σκηνή της Νέας Υόρκης, φίλο των Τζον Άσμπερι, Κένεθ, Κόκ, Τζιμ Τζάρμους, Πάτι Σμίθ, κλπ. Συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο ΠΕΡΑΣΑ ΩΡΑΙΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΠΑΛΙ, σε μετάφραση Βασίλη Παπαγεωργίου, εκδόσεις Σαιξπηρικόν 2020, το οποίο περιλαμβάνει τα ποιήματα που ακούγονται στην ταινία “Paterson” (2016) του Τζάρμους. 

Σε μια εποχή που το καθεστώς κάνει μεγάλο πόλεμο στον πολιτισμό το να κοροϊδεύεις και να χλευάζεις την ποίηση, είναι να παίζεις το παιχνίδι τους. Η ποίηση, αντίδοτο σε κάθε μορφή “ιού”. 

Φιλιά στα “μούτρα” Γιώργος Αλισάνογλου