ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ ΟΜΟΡΦΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Άνοιξα τον υπολογιστή για να διασταυρωθώ με τα καλά του φατσοβιβλίου. Απ' αυτά που σου υπενθυμίζει παλιές αναμνήσεις σαν ξεθωριασμένες ασπρόμαυρες φωτό. Κι αίφνης στην οθόνη ο πρωτος μου αρχιστυντάκτης. Ο αδελφός του Μίκη. Ο Γιάννης Θεοδωράκης. 

 

Από μια εκδήλωση στη μνήμη του που είχε οργανώσει στην αίθουσα Πολυχώρος της πλατείας Νέας Σμύρνης, η σύζυγός του και αγαπημένη συνάδελφος. 

 

Η Νίτσα η Λουλέ. Στο πάλκο ο Γιώργος Νταλάρας : Αν λυγίσουν οι δημοκράτες δημοσιογράφοι θα γονατίσει η δημοκρατία τον είχε προλογίσει.. Ο υπέροχος Γιάννης δεν λύγισε. Έφυγε για ν αφήσει πίσω του δυσαναπλήρωτο κενό. Η αίθουσα ασφυκτικά γεμάτη.Πύκνωσαν τα πρόσωπα αραίωσαν στο άπειρο τα βλέμματα. Το χιούμορ του ήταν ανεξάντλητο. Οι αντιδράσεις του ακαριαίες. Οι διδαχές του ένας πλούτος γνώσεων. Το ήθος του απαράμιλλο Υπό αυτούς τους δασκάλους γαλουχήθηκα στη δημοσιογραφία. Που δεν μέτρησαν ποτέ την σκιά τους για μπόι..Γιατί μπόι είχε. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Γι αυτό και δεν τον ξέχασα ποτέ..Θα του είμαι πάντα ευγνώμων. Και σ αυτόν και στην Νίτσα.. 

 ............................