ΚΑΙ Ο ΠΑΝΑΘΛΙΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ 2 ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΣΤΕΓΝΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ
....................
Τελούμε ενώπιον της ..διακριτικής μεν αλλά άθλιας δε επαναφοράς μιας συζήτησης μεταξύ του επίσης άθλιου Μητσοτάκη και του Σολτζ που στην Ελλάδα θα έπρεπε να προκαλεί ηλεκτροσόκ!! Και δεν αφορά τις πολεμικές αποζημιώσεις που το πολιτικό τομάρι δεν βρήκε το σθένος να αρθρώσει λέξη, μα την σιωπηρή συναίνεση στην οριστική κατάργηση του βέτο εντός του Ευρωκωλοχανείου!!
Ωστόσο η δουλική αυτή κουβέντα ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια όταν ο τότε υποψήφιος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ γιδοβοσκός και κατά κόσμον Ανδρουλάκης εξαπέλυσε αντιστάσεως μη ούσης των σανοφάγων μια θέση αντεθνική. Είπε επί λέξει: "Ήρθε η ώρα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας να καταργηθεί ο κανόνας της ομοφωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση".
Πρακτικά, δηλαδή, να καταργηθεί το δικαίωμα «βέτο» των κρατών μελών, ακόμη και για ζητήματα υπαρξιακού χαρακτήρα που άπτονται της εθνικής ασφάλειας! Η αλήθεια είναι πως κάποιος του επισήμανε την βαρύτητα της φράσης του σε σχέση με την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι του και επιχείρησε να την ανασκευάσει δηλώνοντας ότι:
Πως η θέση αυτή μπορεί να ακούγεται…λίγο αιρετική, αλλά συμβάλει στη διαμόρφωση μιας «κοινής αμυντικής κουλτούρας», απαλλαγμένης από αντιρρήσεις…αντιδραστικών χωρών, όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία.
Για να προδοθεί στην συνέχεια αποκαλύπτοντας από πού ξεπατίκωσε την ωραία ιδέα του. «Είναι θετικό ότι η προγραμματική συμφωνία για τη νέα γερμανική κυβέρνηση (σ.σ. που τότε σχηματιζόταν στο Βερολίνο υπό τον σημερινό Καγκελάριο Ολαφ Σολτς), προβλέπει, μεταξύ άλλων, την κατάργηση της ομοφωνίας στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και αυτή είναι μια θέση που πιστεύω ότι και η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να στηρίξουν»!
Το απίθανο αυτό «μαργαριτάρι» του πρώην ευρωβουλευτή, πέρασε στα ψιλά ως είθισται, από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, και μόνο στο πλαίσιο της εσωκομματικής αντιπαράθεσης, αναδείχτηκε από τον Γιωργάκη Παπανδρέου (ΓΑΠ), ο οποίος, σε μία κρίση σπάνιας διαύγειας, αντέτεινε ότι το «βέτο» είναι το διαπραγματευτικό όπλο των λιγότερο ισχυρών και χάρις σ’ αυτό μπόρεσε η Κύπρος να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό, το απελπιστικά προφανές, που συνέλαβε το μυαλό του ΓΑΠ απέφυγαν να προτάξουν τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, προτιμώντας να αφήσουν την «ιδέα» Ανδρουλάκη ασχολίαστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου