Εμετός, Αίσθημα πρώτο στην ανάγνωση των γλυκανάλατων περιγραφών υποψηφίων του Μπακογιάννη.. Καταφεύγουν στην ανίερη συναίνεση μεταξύ ανομοίων πληθυσμιακών ομάδων επικαλούμενοι ανιστόρητα το λίκνο του πολιτισμού.
Την αρχαία Αθήνα ως πρώτη πόλη του φωτός. Ανεξαρτήτως αν πολιτισμός προϋπήρχε εξ ανατολής ημών –το δίκαιο του Χαμουραραμπί που το ακολούθησε εκείνο της Γόρτυνος επί παραδείγματι - με τους Κινέζους και τους Αιγυπτίους να γράφουν υψιπετή ιστορία πλέον των 4 χιλιάδων ετών εκείνης της τότε Δυσης των βαλανιδιών.
Παραβλέπεται δόλια πως η κλασσική Αθήνα θεμελίωσε την πράγματι περιούσια εξέλιξή της στην εργασία των σκλάβων, την συναίνεση των οποίων δεν ζήτησε, αλλά την επέβαλε. Για να μην επεκταθώ στην Αμφικτυονία της Δήλου – κάτι σαν το ΝΑΤΟ-- δια της οποίας λεηλάτησε πλείστες όσες πόλεις.
Ως μαιευτήριο της Δημοκρατίας επομένως επινοήθηκε από την Δύση, όταν αυτή φόρεσε τα παπούτσια της εν ονόματι της άρχουσας τάξης. Τίποτα πλην ορισμένων φωτεινών διαλειμμάτων δεν άλλαξε από τότε.
Γιατί ποτέ δεν εξελίχθηκε σε Ησιοδικό "νησί των μακάρων" της αλληλεγγύης και των ίσων ευκαιριών, κατά το όνειρο του ισάξιου του Ομήρου σπουδαίου ιστορικού και ποιητή.
Αντιθέτως δια των – πλην του Μπέη -- πολιτικών διαχειριστών της, με τελευταίο αλλά όχι και έσχατο τον Μπακογιάννη, έχει από ετών μεταμορφωθεί σε ένα δύσμορφο τέρας από τσιμέντο, με τις γειτονιές της υποβαθμισμένες, αν όχι διαλυμένες. Και με την κοινωνία της ανθρώπινο ερειπιώνα ...
Που κατά την τετραετία του, δόξαν Αβραμόπουλου ζήλωσε . Του ράβε ξήλωνε δουλειά να μην σου λείπει. Και να διερωτάται κανείς κατά ποιο θράσος επανέρχεται να ζητήσει ανανέωση της λιπαρούς θητείας του.
Προφανώς με εκείνο του θείου του που μετά τα Τέμπη και τις φυσικές καταστροφές, επανεξελέγη εξ αιτίας της τιμωρητικής αποχής της γνήσιας αριστεράς στους παρεκτραπέντες των όρκων τους εκπροσώπους της, και της προκλητικής ασυλίας που του προσέφερε το μιντιακό καθεστώς. Και την διεκδικεί προβάλλοντας τι;
Το ότι συνέβαλλε στην μεταμφίεση της Αθήνας σε ξενοδοχείο βραχύχρονων ενοικιάσεων σα να είναι ένα αχανές μπορντέλο; Ελάτε κοπρίστε τελειώσατε;
Ο πλήρους νοημάτων όρος της συναίνεσης δεν επιτυγχάνεται δια των προεκλογικών φληναφημάτων. Αλλά εν τη πράξη. Και στη πράξη αυτό που επετεύχθη δεν είναι τίποτα περισσότερο από έργα σκόνης καπιταλιστικής.
Που αφήνουν λάσπη και φόβο διχασμού πίσω τους.
Γιατί εμείς και οι Λάτσηδες, οι Αλαφούζηδες, οι Μαρινάκηδες, οι θεούσοι οι Χρυσαυγίτες και πλείστοι άλλοι δραγάτες της ζωής μας, δεν είμαστε ο ίδιος λαός. Ει μη μόνον κατά τούτο.. Πως έχουμε μετεξελιχθεί σε ανταλλακτικά των μηχανών παραγωγής του πλούτου τους. Πάρτε τον Μπακογιάννη σας και μπρος..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου