Επικοινωνώ μαζί σας κάτι πολύ προσωπικό. Συμβαίνει κατά την συναισθηματικά φορτισμένη αγρύπνια μου. Μ’ αφορμή μια μελωδία σε ερμηνεία του Γιώργου. Μάνα μου Ανατολή. Έσκαψε αυτή το νεκροταφείο των αναμνήσεων για ν’ ανασυρθεί η εικόνα της μητέρας μου. Της αντάρτισσας Σμυρνιάς. Εκ της Ιωνίας έτσι αλλά κατά το ήμιση η καταγωγή μου.Το άλλο του καπετάνιου πατρός μου εκ της Μεσσηνίας. Τιμή μου και καμάρι μου. Γιατί; Γενέτειρα του Ελληνικού Έθνους η Ιωνία ήταν με την Καλαμάτα να επαναστατεί πρώτη. Γιουνάν (Ίωνες) αποκαλούμαστε σοφά από το σύνολο της Αραβίας και τις Τουρκόφωνες περιοχές. Και όχι προσβλητικά Greeks (ραδιούργοι -- κακούργοι) σύμφωνα με τις δυτικές μέγαιρες. Από έναν εκ των επτά λαών των Χετταίων που κατέστρεψαν οι Τρώες προκύψαμε. Ακιχάβα ήταν η πρωτογενής ονομασία των Αχαιών που κυνηγήθηκαν απηνώς και κατέληξαν στις Μυκήνες .. λαθρομετανάστες!!. Όλα τ’ άλλα περί της ωραίας Ελένης και περί καπιταλιστικού πολέμου για τον έλεγχο των στενών του Βοσπόρου, είναι παπαριές. Παραμύθια δίχως δράκους. Έναν αιματηρό εμφύλιο περιέγραψε αριστουργηματικά ο Όμηρος. Μια βεντέτα. Απόδειξη ο σεβασμός (παράξενο για αμερικανό σκηνοθέτη) της ιστορίας. Παρουσιάζει τον πατέρα του Έκτορα να αιτείται τον νεκρό γιό του προβάλλοντας το επιχείρημα πως Έλληνες και Τρωες είχαν τα ίδια ταφικά έθιμα. Γι αυτό και παρέδωσε ο Μυρμιδόνας την σορό αμέσως. Διαφορετικά θα ήταν προσβολή. Ξέφυγα πάλι αλλά το συναίσθημα δεν έχει λογική..
...................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου