Δυο γοητευτικά αγόρια φοιτητάκια οι οικοδεσπότες. Η μορφή και ο λόγος τους, πρόδιδε την ιδιότητά τους.. Με τίποτα δεν θα μπορούσαν να ήταν φασιστάκια.. Το μυαλό υπερείχε των μπράτσων..
Ο ένας ως μέλλοντας συνάδελφος του – .. κυρίου επίκουρου μεσαίου μου γιου—δια της σχολής της Φυσικής Εφαρμοσμένα Μαθηματικά στο πολυτεχνείο, μου προκάλεσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο άλλος στην ΑΣΟΕΕ.
Αμοιβαία τα κοινωνικά αισθήματα με τα μωρά, εκτραπήκαμε ως φυσικό επακόλουθο στην πολιτική κουβέντα. Και ω του αναμενομένου. Τα παιδιά ανήκαν στον δημοκρατικό χώρο. Βούτυρο στο ψωμί μου.
Λόγο στον λόγο αγγίξαμε το περιέχον του περιεχομένου. Δημοκρατία ή λαοκρατία; «Κηδεμονευομένη από τον λαό δημοκρατία..Ως αυτή του Αντρέα» μου δήλωσε ευθέως και ευθαρσώς ο της ΑΣΟΕΕ. Τάχασα.. «Και που μωρέ έχεις γνωρίσει εσύ τον Αντρέα αντέδρασα προβοκατόρικα εγώ».
«Είναι ο πατέρας μου που τον ανασταίνει καθημερινά συγκρίνοντας τη πολιτική του απέναντι σε κάθε νέο κυβερνητικό μέτρο που παίρνει η δεξιά» μου αποκρίνεται, ανοίγοντας ταυτοχρόνως το κινητό του.
Για να δω τι; Τον λαοφιλή πρωθυπουργό σε ένα τεράστιο παράθυρο κορνίζα στο σαλόνι του σπιτιού του από την ομιλία του στο Σύνταγμα.
Τον κάλεσε στο φτερό για να μιλήσω απ’ ευθείας μαζί του Και τα είδα όλα. Και βεβαίως με θυμόταν τόσο από την ΕΡΤ όσο και από το ιστορικό Κ29 !!
Είχε ενθουσιαστεί. Εξεπλάγην σαν να είδα τον Χριστό φαντάρο..Αυτό που υποψιαζόμουν και μη διαθέτοντας στοιχεία το υπαινισσόμουν σε κάθε άρθρο μου, ήταν υπαρκτό, αλλά ως μια υπόγεια πολιτική φλέβα. Και είναι σ’ αυτό τον βαθμό η λαϊκή απόγνωση που φαντάζει σαν νεκρολαγνεία.
Ξαφνικά ένιωσα έναν ασθματικό πνιγμό.
Τόσο πολύ φτώχυνε ο ίδιος λαός που ανέδειξε εκείνον τον ηγέτη γαμώτο μου. Που ψάχνει από τον καναπέ του στα καθεστωτικά σκουπίδια της μιντιακής προβολής για να βρει γενόσημα σε Τσίπρες Κασσελάκηδες ή Ανδρουλάκηδες (παραλείπω τον Κούλη ως Καρίμπακα μια κατηγορία μόνος του) της πολιτικής συμφοράς;
Δυστυχώς εκ του αποτελέσματος έχει αυτό κριθεί…Μόνη επιλογή το ΚΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου