ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΒΑΘΑΣ

 Προσωπικό σοκ.. Ετοιμάζω βαλίτσες για το τελευταίο ταξίδι μου, έγραψε στο προφίλ του και ανατρίχιασα.. Γιατ' ήταν από τους ελάχιστους παλαιότερους συναδέλφους που μου στάθηκε στο πλευρό κατά τα πρωτα βρεφονηπιακά επαγγελματικά μου βήματα. 

Αξιος συνάδελφος κορυφαίος στο είδος του -- η περιγραφή του σχετικά νεου ακόμη μέσου μεταφοράς, του αυτοκινήτου, από τις τεχνικές του προδιαγραφές ως το κοινωνικό στάτους που πρόβαλλε αυτό-- δραστήριος αλλά αναρριχήθηκε σε εκδότης που οι συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας είναι τρομακτικά υψηλές. Για να γεννηθεί ο επαγγελματικός ιός που του έφαγε τα σωθικά. 

Το ότι σε υπολήπτομαι και σε σέβομαι δεν επιδέχεται Κώστα μου καμιάς αμφισβήτησης όχι αποκλειστικά γιατί έβαλες τους λίθους για να σηκωθώ ψηλότερα, αλλά επειδή το μεταμοντέρνο γλύψιμο των σύγχρονων λακέδων δεν σε χαρακτήρισε ποτέ. Ορμώμενος από την προσωπική μου θέση δεν θα σου πω περαστικά. Αλλά μόνον καλή δύναμη.. Κράτα το τιμόνι γερά..

 

Δύσκολες στιγμές περνάει ο δημοσιογράφος, εκδότης και συγγραφέας Κώστας Καββαθάς, καθώς η υγεία του δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Τ

α όσα βιώνει γνωστοποίησε ο ίδιος με ανάρτησή του, στο προφίλ του στο Facebook. Συγκεκριμένα ο Κώστας Καββαθάς, έγραψε: «Ρωτάτε (ακόμα) τι έπαθα και «χάθηκα» 7 μήνες. Τα πάντα! Από επέμβαση στην καρδιά (mitral cop στο Ωνάσειο) ως εγκεφαλίτιδα (με 2% πιθανότητα επιβίωσης), δύο άγριες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, Covid και πλήρη απώλεια κινητικότητας. 

 Όλα αυτά και άλλα που δεν ενδιαφέρουν με διάλυσαν. Βαδίζω με Π, κάνω φ/θεραπεία κι ονειρεύομαι πως η ζωή μου δεν πήγε χαμένη. Όμως πήγε! Το λέω στον γάτο μου στον Λάκη αλλά δεν φαίνεται να καταλαβαίνει. 

Ετοιμάζω βαλίτσες όπως λένε για το «τελευταίο της ζωής μου ταξίδειον» ευχαριστώντας όσους συμπαραστάθηκαν. Κρίμα όμως να πεθαίνεις μόνος – προφανώς πληρώνοντας για το κακό που έχεις κάνει στους ανθρώπους Strange are the ways of the Lord eh? @@@@@@@@@@@@. Απαραίτητη διευκρίνιση… 

Στα σχόλια μου αναφέρομαι (με όποιο χιούμορ νομίζω ότι έχει διασωθεί), στη δυσκολία που έχει κάποιος της …ηλικίας μου στην καθημερινότητα του. Η πολύμηνη ακινησία αχρηστεύσει την ικανότητας να κινηθώ – εύκολα και αυτό με καταβάλει. Αν δεν ήταν οι άνθρωποι που με κράτησαν όρθιο (κοντινοί φίλοι και συγγενείς) και οι Αναγνώστες δεν θα υποφέρατε τώρα την «γκρίνια» μου!».