Τίποτα δεν με συγκρατούσε. Θα το αναρτούσα οπωσδήποτε. Το άκουσα και αφήνιασα από την ζήλια μου.. Γιατί δεν ήμουν παρών σε αυτή τη συναυλία. Ενός ελληνόπουλου που έστω αργά μυήθηκε στη μαγεία της μουσικής. Ίσως γι αυτό του αποκαλύφθηκαν τα μυστικά της.. Είχε ωριμάσει.. Αυτά που σε συνεπαίρνουν σε ένα άλλο μυστήριο Σύμπαν. Ο συγχρονισμός; Καθηλωτικός. Τα σόλα; Θεία ακούσματα.. Ο ρυθμός; Σου προσέθετε φτερά. Οι φωνές; Συναρπαστικές. Τα κορίτσια; Θεϊκή πρόταση. Και ο Γιάννης; Βγαλμένος από την παραλιακή.. Καμιά σχέση Γράφω και καμιά μαλακία γιατί μου τελείωσε ο ανθόκηπος των επιθετικών προσδιορισμών του θαυμασμού..
................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου