Ανωνύμου του Έλληνος
(σημ Κλύδωνα: Εξυπακούεται πως δεν προσυπογράφω τις απόψεις κανενός εκ των συναδέλφων είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ μαζί τους )
Τί να πει κανείς για την κακόγουστη και γελοία ρώσικη οπερέτα, των τελευταίων ωρών; Δίκην Μεγάλου Ναπολέοντα 10.000 «ξυπόλητοι» μα καλοταϊσμένοι μισθοφόροι στον δρόμο της πολιορκίας της Μόσχας! Οι προδότες και οι πράκτορες των Αμερικάνων είναι ο ατέλειωτος και ανίκητος στρατός στην άλλοτε πανίσχυρη και αχανή χώρα των Σοβιέτ, στην πάλαι ποτέ μοναδική φωτεινή παρηγοριά όλων των εργαζομένων του κόσμου.
Τα όποια γεγονότα έλαβαν χώρα το περασμένο Σάββατο και ό,τι άλλο συμβεί, που οπωσδήποτε παρακολουθούμε και σχολιάζουμε, όπως πάντα ταξικά και αιρετικά, δεν απέχουν πολύ, αν δεν είναι η επιτομή ενός κρεσέντου του… τραγικού κλαυσίγελου! Το 1990-1991 οι πράκτορες των Αμερικάνων Γκορμπατσόφ, Σεβαρτνάτζε, Γιέλτσιν και άλλοι προδότες υπέγραψαν την διάλυση της Ε.Σ.Σ.Δ. Από τότε μέχρι σήμερα η μια προδοσία διαδέχεται την άλλη και πλησιάζει η ώρα της εξαύλωσης και της ακρωτηριασμένης και πλέον Ρωσίας.
Το μέγα ερώτημα έγκειται στο ποιος δεν είναι, ποιος δεν λειτουργεί ως μίσθαρνο όργανο, τελικά ως χρήσιμος πράκτωρ των φονιάδων των λαών Αμερικάνων και λοιπών Δυτικών σκουληκιών, είτε το συνειδητοποιεί είτε όχι, είτε κάνει ότι δεν το καταλαβαίνει είτε όχι, συμπεριλαμβανομένων του ίδιου του Πούτιν και της τεράστιας δίκην τσάρου αυλής του.
Όχι, δεν ήταν ξαφνική και απρόσμενη η παρωδία Πριγκόζιν και εν γένει το καλαμπούρι, όπως εξελίχθηκε, εισβολή στην Ουκρανία. Αφήστε να το λένε υποκριτικά οι πάσης φύσεως Δυτικές ορντινάντσες και τα δημοσιογραφικά τους παπόρια.
Όσοι διαβάζετε και παρακολουθείτε το επαναστατικό μας μετερίζι είσαστε από την πρώτη στιγμή καλά ενημερωμένοι για τα γεγονότα και σφόδρα υποψιασμένοι για τ’ αυριανά τεκταινόμενα. Θυμηθείτε μόνο πώς παραλληλίσαμε με την έναρξη της υπόθεσης Ουκρανία την πάλαι ποτέ χολιγουντιανή πολύμηνη πολιορκία του Σαράγιεβο και την αιματηρή διάλυση της Γιουγκοσλαβίας με την ουκρανική ειδική επιχείρηση και την άτυπη μετατροπή της σε υπόγειο Παγκόσμιο Πόλεμο της Δύσης κατά της Ρωσίας. Αναζητήστε σε προηγούμενο άρθρο μας, γιατί ως γνωστόν σιχαινόμαστε τις επαναλήψεις και θέλουμε να λέμε και να γράφουμε μόνο πρωτότυπα.
Θα είχε πάντως τεράστια πλάκα αν οι… ξυπόλυτες συμμορίες Βάγκνερ έμπαιναν στην Μόσχα, πλην με την μέχρι τώρα δήθεν αιφνίδια υποχώρηση Πριγκόζιν τάχα για να μη χυθεί αίμα ρωσικό, τίθεται υπό διαρκή αίρεση το πώς παίζεται το ξυλίκι της εξουσίας στην Μόσχα και στο Κρεμλίνο. Προφανέστατα τα τελευταία γεγονότα πιστοποιούν και εμβαθύνουν όσα έχουμε διατυπώσει για την υπόθεση Ουκρανία.
Η Ρωσία όχι μόνο δεν είναι πλέον μεγάλη πανίσχυρη δύναμη αλλά και συνιστά μια υπό διάλυση, χωλή αυτοκρατορία. Μια Καταρρέουσα, όπως έλεγαν οι Λατίνοι για την δική τους Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στο έλεος των βάρβαρων φυλών, των σημερινών Δυτικών! Χάνει για την ώρα, ηττάται η Ρωσία στα πεδία μαχών της Ουκρανίας, που θα έπρεπε να την είχε ισοπεδώσει σε δυο βδομάδες.
Έτσι προβλέπει το… εγχειρίδιο των μεγάλων του κόσμου δυνάμεων για τις εν γένει πολεμικές και γεωπολιτικές επιχειρήσεις τα τελευταία 5.000 χρόνια! Είναι τόσο μεγάλη δύναμη η Ρωσία, που εδώ και ενάμισι χρόνο δεν μπορεί να εντοπίσει και να στείλει στον διάβολο κάποιον Ζελένσκι, την πολιτική λούγκρα, τον πράκτορα των Αμερικάνων, που αιματοκύλισε και σώριασε ερείπια μια από τις ομορφότερες χώρες, για να την μετατρέψει ορμητήριο και πυρηνική βάση του ΝΑΤΟ στης Ρωσίας το μαλακό υπογάστριο.
Πόσο ανίκανος πλέον, πολύ λίγος, ανεπαρκής και ό,τι άλλο προσθέστε είναι αυτός ο Πούτιν στην πολεμική και εξ αυτής και στην γεωπολιτική σκακιέρα; Είναι δυνατόν να άγεται και να φέρεται από δυο πολεμάρχους μισθοφόρους και τις συμμορίες τους, ο ένας της Βάγκνερ, ο άλλος των Τσετσένων, που κατέσφαξαν παλιά τους Ρώσους;
Πόση ακόμα ξεφτίλα για τον πάλαι ποτέ μέγιστο και ηρωικό Κόκκινο Στρατό, που ελευθέρωσε την ανθρωπότητα από τον Ναζισμό, την πείνα, από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που έστησαν ο Ιμπεριαλισμός, το Αμερικανικό και Εβραϊκό Κεφάλαιο με την μαριονέτα τους Αδόλφο Χίτλερ ακριβώς για να διαλύσουν την ΕΣΣΔ και απέτυχαν οικτρά; Εκτός αν και ο Πούτιν με την τωρινή ρωσική ηγεσία παίζουν στο ίδιο ολέθριο για τον ρωσικό και τους άλλους όχλους-λαούς σικέ παίγνιο με τον Ιμπεριαλισμό και το Κεφάλαιο. Πώς να εξηγήσεις την αλλοπρόσαλλη τακτική και στρατηγική στον ουκρανικό πόλεμο; Η τεράστια λόγου χάρη σειρά των αρμάτων μάχης να είναι έτοιμη να μπουκάρει στο Κίεβο και μετά από λίγες μέρες να… χάνεται παρκαρισμένη έξω από τα προάστια της πόλης;
Θα πείτε, ό,τι και εμείς έχουμε διατυπώσει πρόσφατα. Τον βόλεψε η παράταση του πολέμου, έβγαλε δισεκατομμύρια με την ενεργειακή κρίση, πούλησαν τα εργοστάσιά του με τις συνεχείς πολεμικές επιχειρήσεις, έλυσε τα πρόσκαιρα τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα της χώρας του, εκτόνωσε ή και έπνιξε και κάποια υφέρπουσα λαϊκή οργή για την πολιτική του. Δείχνουν και αυτά πόσο νάνος είναι στην ηγεσία, ιδιαίτερα την πολεμική και γεωπολιτική.
Το ξαναλέμε: Η παράταση των πολεμικών επιχειρήσεων ενισχύει θεαματικά τις διαλυτικές τάσεις στο στρατόπεδο των δυνατών, των εν δυνάμει νικητών. Το πανίσχυρο κράτος και ο χαρισματικός ταγός πρώτα μπουκάρουν και τα κάνουν όλα ίσωμα σε λίγες μέρες, σε όσο το δυνατόν μικρότερο χρονικό διάστημα, σε κεραυνοβόλο πόλεμο, και μετά αρχίζουν να μιλάνε και να διαπραγματεύονται. Ουδείς ποτέ τολμά να βγάλει την γλώσσα στον Νικητή. Είναι και αυτός ένας πανάρχαιος νόμος του Πολέμου.
Τί δείχνει ως συνελόντι ειπείν το νέο ρώσικο καραγκιοζιλίκι; Η χώρα είναι υπό διάλυση χωρίς αξιόμαχη ικανή πολιτική, στρατιωτική ηγεσία, έρμαιο των προδοτών και άλλων πρακτόρων των Η.Π.Α. και λοιπών ΝΑΤΟϊκών. Η Ρωσία ηττάται δεινά στην Ουκρανία, σε πόλεμο, που δήθεν ξεκίνησε σαν υγιεινός περίπατος και μετά ανέλαβαν προδότες να τον παρατείνουν για να δώσουν την δυνατότητα ένθεν και εντεύθεν να μετατραπεί σε υπόγεια και άτυπη παγκόσμια σύρραξη. Όχι μόνο σε καμιά περίπτωση δεν είναι, δεν πιστοποιεί ότι έχει τα φόντα μεγάλης παγκόσμιας δύναμης, αλλά και αν συνεχίσει όλα αυτά τα πολεμικά και γεωπολιτικά καραγκιοζιλίκια, θα χάσει οσονούπω και άλλα εδάφη, μέχρι τελικής πτώσεως. Έτσι συμβαίνει με τις αυτοκρατορίες, που δεν σέβονται την Ιστορία τους, από την στιγμή, που προδίδουν και αναιρούν ό,τι στο παρελθόν τις ανέδειξε. Ακόμα ένας παμπάλαιος Νόμος του Πολέμου!
Ο Πούτιν είναι παντελώς ανίκανος, δείχνει να μην μπορεί να κοντρολάρει πια καμιά κατάσταση. Ποιος ανά τον κόσμο σοβαρός και καπάτσος ηγέτης συναλλάσσεται με κατσαπλιάδες και θυσιάζει κατ’ απαίτησή τους στενούς του συνεργάτες για να σώσει το τομάρι του;
Ποιος άξιος ταγός βγάζει διάγγελμα για εσχάτη προδοσία, εξαγγέλλει παραδειγματικές τιμωρίες και μετά από λίγες ώρες ξεχνά, “τρώει” τις ίδιες τις εξαγγελίες του δίνοντας τάχα αμνηστία στους στασιαστές; Με τί κύρος θα συνομιλεί πλέον ο Πούτιν με την Κίνα, με τις Η.Π.Α και άλλες δυνάμεις, όταν αμφισβητήθηκε από τις συμμορίες των μισθοφόρων του και υπέκυψε κατά κράτος στα τελεσίγραφα τους;
Ποιος θα τον πάρει στα σοβαρά, παραδείγματος χάρη στην υπόθεση της Ουκρανίας, σε πιθανές συνομιλίες για ειρήνη; Από τον πόλεμο της Ουκρανίας μέχρι τις απειλές για χρήση πυρηνικών όλα αποδεικνύονται ότι είναι φούμαρα!
Λέτε οσονούπω να δούμε υπουργό άμυνας και στρατάρχη στο Κρεμλίνο τον Πριγκόζιν και τον άλλο τον Τσετσένο, τον Καντίροφ; Άντε και Πρόεδροι των υπολειμμάτων της Ρωσίας! Ο γαμάτος, όμως, ηγέτης προ ουδενός ορρωδεί, όλα τα παίζει κορώνα γράμματα και συνήθως κερδίζει! Περνάει όλους (τους κατσαπλιάδες) από μαχαίρι και τραβά τον δρόμο του δίνοντας σκληρά δείγματα γραφής, παραδειγματίζει τους υπηκόους και όποιον θα τολμούσε, θα περνούσε έστω από την γκλάβα του μελλοντικά η ιδέα, να στασιάσει.
Ως πότε και για πόσο η Ρωσία θα είναι στο έλεος του κάθε τυχοδιώκτη, που λειτουργεί ως μπροστινός των εχθρών της, των Αμερικάνων; Έχουν όρια και τα όποια… κοινά καπιταλιστικά συμφέροντα, τα αμοιβαία οφέλη και η… αλληλεγγύη ή το μοίρασμα μεταξύ υποτιθέμενων συνεταίρων του Κεφαλαίου. Αυτά είναι τα γεωπολιτικά οφέλη της υπερδύναμης υπό την ηγεσία χαρισματικού ηγέτη, αρκεί φυσικά αμφότεροι να υφίστανται!
Συνεχίζοντας αυτό το βιολί ο Πούτιν, τον σκοτεινό και αποτυχημένο τακτικισμό μόνο σε επίπεδο μυστικών, μισθοφορικών και παρακρατικών υπηρεσιών, δεν είναι βιώσιμος και θα πρέπει να φύγει. Και ο ρωσικός λαός να ζήσει με την ελπίδα ότι γρήγορα θα αποκτήσει επιτέλους ένα χαρισματικό ηγέτη να ξανακερδίσει τα χαμένα εδάφη και όχι μόνο. Δεν μπορεί, δυστυχώς, αυτός να είναι σήμερα ένας Μέγας Λένιν ούτε ένας Μέγας Στάλιν!
Ας είναι τουλάχιστον ένας Ιβάν ο Τρομερός να μην αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα! Να ρίξει ένα τεράστιο βράχο στο βόθρο με τα σκατά, ν’ ανακατευτούν καλά και αργά ή γρήγορα να φυτρώσουν τα καινούρια λουλούδια της Επανάστασης!
Μα τα πυρηνικά, σε ποια χέρια θα βρεθούνε; Δεν πα να γίνει και πυρηνικός πόλεμος! Ίσως αυτή να είναι και η μόνη λύση για την Γη, αφού η ανθρωπότητα δείχνει να μην μπορεί να προσφέρει τίποτα άλλο, δουλεύει ολημερίς και πυρετωδώς την ολοκληρωτική καταστροφή της, μαζί με την φωλιά της. Τάδε έφη Συνωμοσιολόγα Κασσάνδρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου