Κι όταν γράφω σίδερα δεν εννοώ το καθεστώς.
Η υπό οποιουσδήποτε όρους και προϋποθέσεις αντίσταση σε αυτό θεία μανία μου έχει γίνει.. Από τα φοιτητικά μου χρόνια. ..
Όταν από κοινού με τους οικοδόμους και υπό τις ιαχές του συνθήματος ψωμί παιδεία ελευθερία σπάζαμε το ηθικό και τα κεφάλια των ένστολων λακέδων της άρχουσας τάξης.
Γιατί έτρεμε η γης από το ποδοβολητό μας. Και είναι αυτό που λάμπει δια της απουσίας του σήμερα..
Εγκαταλείψαμε τ' όνειρό μας κι εγκαταλειφθήκαμε απ' αυτό. Δεδομένου έτσι πως η φύση σιχαίνεται τα κενά το αναπλήρωσε με τη μία και μόνη απόχρωση του μαύρου. Των φασιστών. Για να το αποκεφαλίσουν δια αντιπροσώπων. Τους ίδιους τους απόγονούς μας.Όπως τα Χιτλερικά τάγματα εφόδου κι ισλαμοφασίστες του ISIS που έχτιζαν γενίτσαρους.
Θλίβομαι κατά κυριολεξία όταν παρατηρώ δημοκρατικούς συναδέλφους ν' αγωνιούν για την ελάχιστη δυνατή συνεισφορά σας, εκλιπαρώντας το οικονομικό έλεος μιας πλην ελαχίστων σκοτεινής και ασυνάρτητης μεσηλικίας, ν αδιαφορεί παραδειγματικά.
Βιώνουμε τον πλέον βουβά αιματηρό και κατ' ουσία ταξικό, αλλά χυδαία παραμορφωμένο από τους προπαγανδιστές της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, πόλεμο των τελευταίων εκατονταετιών, και οι πλείστοι τον κοιτάζουν με το μάτι του ψόφιου ψαριού.
Γιατί όπως σημείωσε εκκωφαντικά η γλώσσα του μεγάλου μας Μάνου Χατζηδάκι μοιάσαμε του τέρατος επειδή εξοικειωθήκαμε με αυτό!! Και τα εγκλήματα προσθέτω εγώ δεν συντελούνται αποκλειστικά δια της δράσης αλλά και δια των παραλείψεων.
Δεν σας κρύβω πως έχω αποκαρδιωθεί --αν και δεν ψήφισα το πολιτικό σούπερ μάρκετ του Σύριζα, τον οποίο ωστόσο, αλίμονο, δεν έχω εντάξει μεταξύ των πολιτικών εχθρών μου-- και σκοπεύω να αποσυρθώ και εγώ
Όχι τόσο εξ αίτίας του καρκίνου που διπλασίασε το κόστος της καθημερινότητάς μου.. Αλλά εκ του αδήριτου συμπεράσματος πως αυτός ο εμετικός όχλος της μικρομεσαίας δυσοσμίας του ατομισμού, ακόμη και μετά τριών εθνικών τραγωδιών από την ίδια πολιτική παράταξη, δεν θ' αλλάξει ποτέ..Για να το νοιώσει ο Κεμάλ κατά τρόπο οδυνηρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου