Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΑΚΗ

 Η Μαύρη βίβλος του μετεμφυλιακού κράτους...Αν δεν ήταν ο Σαρτζετάκης και ο ..Τίγρης ακόμη θα ψάχναμε τους δολοφόνους..

 

 Το ρολόι έδειχνε 01.22 λεπτά το πρωί της 27^ης Μαΐου  του 1963, όταν ο βουλευτής της ΕΔΑ  Γρήγορης Λαμπράκης άφηνε την τελευταία του πνοή σε ένα πρόχειρο κρεβάτι στα υπόγεια του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ στη Θεσσαλονίκη. Η δολοφονία του ειρηνιστή γιατρού και πολιτικού στελέχους της Αριστεράς προκάλεσε την εποχή εκείνη πολιτικό σεισμό και έφερε στο προσκήνιο τη στενή διασύνδεση του κράτους με τους παρακρατικούς μηχανισμούς που διαφέντευαν τη μετεμφυλιακή Ελλάδα. 

1963, 21 Απριλίου ● Η πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης. Παρακρατικοί και αστυνομία προπηλακίζουν τον Γρ. Λαμπράκη και τελικά τον συλλαμβάνουν για λίγες ώρες.

1963, 22 Μαΐου ● Ο Λαμπράκης σωριάζεται αιμόφυρτος στη διασταύρωση των οδών Ερμού και Βενιζέλου έπειτα από δολοφονική επίθεση από παρακρατικούς. 

1963, 27 Μάϊου ● Ο Λαμπράκης εκπνέει σε ηλικία 51 ετών. Ο θάνατός του είναι αποτέλεσμα της δολοφονικής επίθεσης που δέχτηκε. 

1963, 11 Ιουνίου ● Παραίτηση της κυβέρνησης Καραμανλή.

1963, Σεπτέμβριος ● Προφυλακίζεται η ηγεσία της αστυνομίας και της χωροφυλακής της Θεσσαλονίκης ως ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας. 

 

Πέρα από τα δομικά χαρακτηριστικά του κράτους της Δεξιάς, το οποίο οικοδομήθηκε μετά τον Εμφύλιο, η περίοδος αυτή σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ταραγμένη και άκρως ενδιαφέρουσα. Έχει σημασία να αναφέρουμε πως ο Λαμπράκης χτυπήθηκε θανάσιμα από τους παρακρατικούς Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας του για τα ζητήματα της παγκόσμιας ειρήνης και του αφοπλισμού. 

Η ανθρωπότητα, όπως και σήμερα, βάδιζε σε ένα τεντωμένο σκοινί, ο ανταγωνισμός των δύο τότε υπερδυνάμεων, η φρενίτιδα των εξοπλισμών και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ δημιουργούσαν καταστάσεις οξυμένης κρίσης. Δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια περίοδο, λίγους μήνες μετά τη δολοφονία του Γ. Λαμπράκη, θα ξεσπάσει η «κρίση των πυραύλων» και η ανθρωπότητα θα βρεθεί στα πρόθυρα πυρηνικού ολοκαυτώματος. Η Γαλλία την ίδια εποχή χάνει συνεχώς έδαφος στις αποικιοκρατούμενες περιοχές.

Ηττάται στην Ινδοκίνα και οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν εργολαβικά την ιμπεριαλιστική πρωτοκαθεδρία με αποτέλεσμα τη φρικιαστική επέμβασή τους στο
Βιετνάμ. Στην Ελλάδα, τόσο το Παλάτι όσο και η κυβέρνηση έχουν διαλέξει στρατόπεδο και από την απαρχή της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ έχουν αποστείλει ελληνικά στρατεύματα στην Κορέα. 

Παγκοσμίως οι αγώνες για την ειρήνη και τον αφοπλισμό φουντώνουν. Τεράστιες προσωπικότητες αγκαλιάζουν  και εμπλέκονται στο φιλειρηνικό κίνημα. Έτσι, ο γιατρός Γρηγόρης Λαμπράκης, εκτός από ιδρυτικό μέλος είναι και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ). Μόλις ένα μήνα πριν από τη δολοφονία του, θα επιχειρήσει την πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, την οποία τελικά για αρκετά χιλιόμετρα θα πραγματοποιήσει μόνος του, μέχρις ότου συλληφθεί από την αστυνομία. Σε όλη τη διαδρομή από τον Μαραθώνα μέχρι την Αθήνα, τόσο οι παρακρατικοί όσο και οι δυνάμεις καταστολής τον βρίζουν ακατάπαυστα και τον προπηλακίζουν. 

Εκείνος προχωράει αγέρωχος, κρα-τώντας κατάστηθα το σύμβολο της ειρήνης και τα φωτογραφικά αυτά στιγμιότυπα θα αναδειχτούν στα εμβλήματα μιας ολόκληρης γενιάς και της νεολαίας που αγωνίζεται για ειρήνη, ψωμί και δημοκρατία.

Μάκης Γεωργιαδης