Πεθαίνει.
Όστις καθ’ οιονδήποτε τρόπο μας αποχαιρετά οριστικά, δεν αντικαθίσταται.
Μηδέ καν υποκαθίσταται. Όσοι απομένουν ως ελεύθεροι πολιορκημένοι των τοκοκλύφων ακροβατούν δίχως δίχτυ ασφαλείας για να επιβιώσουν.
Πολιτισμικό περιβάλλον όπου ως εκ τούτων το προεκλογικό παραμύθι της ανάπτυξης δεν ανθεί.
Αφ ενός γιατί η ανάπτυξη προϋποθέτει δημιουργικά μυαλά που όσα όμως υπήρχαν εκόντα άκοντα εγκατέλειψαν άρον άρον τη χώρα αφήνοντας πίσω τους τα συντρίμμια ενός κοινωνικού ερειπιώνα.
Κι αφ ετέρου γιατί οι εναποπομείναντες κινούνται μέσα στο μιντιακό σκοτάδι ως τυφλοί δίχως τα φιλικά τετράποδα οδηγούς. Γιατί η δημοσιογραφία παραδόθηκε από τους ίδιους τους ταγούς της αμαχητί βορά στην ολιγαρχία.
Απ’ άκρου σ ακρου η χώρα σαρώνεται από αγέλες αρπακτικών και ασκέρια χρυσοφόρων κηφήνων που έχουν αυτοπαγιδευτεί είτε στην άγνοιά τους είτε στη δολιότητά τους.
Η διπλωματία της άνευ όρων υποταγής επί παραδείγματι.
Έχει φέρει τη χώρα στο χείλος της καταστροφής. Δώσαμε ότι άυλο και υλικό υπήρχε στους δραγάτες καπιταλιστές. Από τον φυσικό πλούτο ως τη ψυχή του έθνους. Για να εξαρτόμαστε απολύτως σήμερα από την εξέλιξη των σχέσεων Τουρκίας –ΗΠΑ στην όποια κατάληξη των οποίων θα είμαστε ηττημένοι.
Αν οξυνθούν θα καταστούμε η εύθραυστη ασπίδα της δυτικής χλιδής. Αν βελτιωθούν τότε είναι μαθηματικά και ιστορικά αποδεδειγμένο πως οι ΗΠΑ θα της παραδώσουν ως μπαξίσι τις ενεργειακές πηγές και το Αιγαίο.
Συνέβη στο παρελθόν υπό την γνωστή δικαιολογία των ίσων αποστάσεων στη Κύπρο. Για το αιματοκύλισμα της οποίας – Κύπρου-- το γνωστό πολιτικό τομάρι ο Βενιζέλος είχε δηλώσει κυνικά πως ηττηθήκαμε. Ναι.. Όμως ξεβράκωτοι.. Και κατ' ουσία δίχως πόλεμο..
(Συμπληρώθηκαν τα όποια κενά της και σήμερα υπό την ακανθώδη δήλωση του ελληνικής καταγωγής (!!) Αμερικανού πρέσβη Τσούνη πως «η Ευρώπη οφείλει να σέβεται την Τουρκία!!»)
Εικοσιδύο χρόνια τώρα μας κυβερνούν εκτοπλάσματα, πειρατές, πλιατσικολόγοι. Άτομα μηδενικής ως υπο-μηδενικής αξίας και αξιών. Κοινωνικών πολιτικών ή οικονομικών. Και επιλέγονται υπό τον φόβο του μείζονος κακού. Με την δήθεν αμφισβήτηση από τους γεωπολιτικούς καθηγητάδες να ελλοχεύει στην ιεράρχησή του. Ποιο είναι το μείζον; Και ποιο το έλασσον;
Η εξαφάνιση επί παραδείγματι ως γεωπολιτική υπόσταση του Καστελόριζου με συνέπεια την ελληνική ασυνέχεια της ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο; Ή μήπως η υποτελής στο ΝΑΤΟ αναγνώριση από την Μπακογιάννη του Κοσσόβου που σήμερα διαπράττει το έγκλημα των εναντίον μας απειλητικών συμμαχιών με την Τουρκία. Και εν τέλει ο τρίτος Αττίλας επί της Αμμοχώστου που υπό την μορφή των ..επενδυτών του καπιταλιστικού κανιβαλισμού έχει η Τουρκική ελίτ αλώσει τη πόλη; Με αποκορύφωση της αυτοκτονικής τάσης, την πολιτική αποδοχή εκείνων που μειοψηφικά στον ΟΗΕ αρνήθηκαν την καταδίκη των δανειστών για τα απεχθή χρεη..
Περιέργως ωστόσο για την έμφυτη ευφυΐα της φυλής. Που δεν μπορεί να το διακρίνει αφού τα γεγονότα αυτά δεν βρίσκονται σε μεγάλες χρονικές αποστάσεις, ώστε να έχουμε τη χρεία της όρασης ενός αετού.
Γιατί ο αετός μπορεί να διαθέτει εμβέλεια όρασης μακρύτερη του ανθρώπου αλλά ο τελευταίος βλέπει στα πράγματα πολύ περισσότερα από τον αετό.
Και ποιο είναι αυτό το οποίο σας έχουν όλοι οι καθηγητάδες (πλην του αείμνηστου Ρούκουνα) της γεωπολιτικής συσκοτίσει γιατί τάχα ομνύουν στην θεότητά του; Πως το διεθνές δίκαιο είναι ένα εφεύρημα ισχύος που ως εκ τούτης επιβάλλεται μόνον: στρατιωτικά οικονομικά και πολιτιστικά. Δι όλων ή δι ενός εκάστου εξ αυτών..Όλα τ' άλλα είναι μούφες..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου