ΠΟΙΟΣ ΨΟΦΗΣΕ; ΑΥΤΟΣ !!

  Ψόφησε αυτός που σύσσωμη η δεξιά των χαχόλων καλεί Βασιλιά των Ελλήνων και όχι Κωνσταντίνο Σλέσβιχ – Χόλσταϊν – Σόντερμπουργκ - Γκλύξμπουργκ. Ψόψησε ο κατά παραδοχή τους γκόμενος της Βουγιούκλως που επί χούντας τιμήθηκε η Βουγιούκλω γι αυτό με την παροχή 60 αδειών ταξί.. 

 

 

Ψόψησε αυτός που το 1991 επί κυβερνήσεων του εφιάλτη πατρός φυγάδευσε στο εξωτερικό θησαυρούς ανεκτίμητους από τα θερινά ανάκτορα Τατοΐου μ’ εμένα να έχω στους δημοσιογράφους μου δώσει εντολή καταγραφής του πλούτου αυτού η διάρρηξη για τον οποίο έγινε νύκτα με έξη νταλίκες εννιά κοντέινερς βάρους 32 τόνων τα οποία περιείχαν 1904 δέματα..Μεταξύ αυτών ήταν και 271 πίνακες ανεκτίμητης αξίας τους οποίους πούλησε στο εξωτερικό σε επενδυτές τέχνης. Και μην πιστέψετε τίποτα άλλο και από κανένα γιατί εγώ κυνηγούσα τους εντολοδόχους του π$ύστη, ναι του π$ύστη, ένα ολόκληρο βράδυ στο δάσος με όσους κινδύνους ελλόχευαν σε αυτό το σαφάρι 

 Ψόφησε αυτός, που σε αγωγή του απέναντι στο ελληνικό δημόσιο, αιτείτο αποζημίωσης ύψους 161,5 εκατομμυρίων ευρώ (για τη περιουσία του) και συμβιβάστηκε με μόλις 13,5 εκατομμύρια κατόπιν δικαστικής απόφασης, τα οποία και εισέπραξε το 2003 απο τη ΔΟΥ Αχαρνών (εκεί που ανήκει και το Τατόι). 

 Ψόφησε αυτός που το καλοκαίρι του 1965 με Γαρουφαλλιάδες, Νόβες, Μητσοτάκηδες (αυτός που μετά απο 26 χρόνια του επέτρεπε να κομίσει εις τα ξένα, δημόσια περιουσία), αποστασίες, υποβάθμιση του Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και εμπνεόμενος το ''κίνημα Ασπίδα'' άνοιγε τον δρόμο στη Χούντα και οδηγούσε στη μέγγενη και τα βασανιστήρια τον ελληνικό λαό. 

Ψόφησε αυτός που όρκισε τη πραξικοπηματική κυβερνηση των συνταγματαρχών (δεν πρόλαβε να διοργανώσει το δικό του πραξικόπημα ''των στρατηγών”) και αυτός που έστελνε χαρμόσυνα τηλεγραφήματα στον Παπαδόπουλο "επί τη διασώσει'' (για την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας απο τον Παναγούλη). Άλλωστε σαν παίρνεις (στα ξένα) το βασιλικό καταπίστευμα μέχρι το 1973, τι άλλο να ευχηθείς. 

 Ψόφησε αυτός', γόνος - του Βασιλιά Παύλου – Φρειδερίκης, υψηλόβαθμου στελέχους της ''νεολαίας'' του Χίτλερ και εμπνευστή του σχεδίου ''Παιδουπόλεις'' με τα 28.000 παιδιά (ανταρτών, κομμουνιστών.. τραβάτε στην Άρτα και στη λίμνη Ζηρού να δείτε τα’ απομεινάρια τους), που ακόμη τα βρίσκει η Χατζηβασιλείου στην Αμερική, όπου και τα είχε εκχωρήσει (έναντι σοβαρού αντιτίμου), και όσα δεν δόθηκαν, προσφέρθηκαν από τα 16 τους σαν εργατικό κεφάλαιο σε κλωστοϋφαντουργούς και άλλους βιομήχανους της εποχής γιατί ''στήριζαν'' την ''εξουσία'', 

Ψόφησε αυτός που η βρωμερή μάνα του κήρυττε τον αντικουμμουνισμό, (οι γονείς μου ήταν μιάσματα) και επισκεπτόμενη τη Μακρόνησο με τον Παύλο, εκθείαζε τις ''σωφρονιστικές μεθόδους'' που εφαρμόζονταν, επέλεγε τον εθνάρχη αντί του Στεφανόπουλου σαν πέθαινε ο Παπάγος, εξαφάνιζε τον Αμπατιέλο, υπαγόρευε Νοβες και πλήθος άλλων ''βασιλικών ''ενεργειών (όπως και η πεθερά της Σοφία που λειτουργούσε ως πράκτορας των συμφερόντων του αδελφού της Κάιζερ το '15) και αποτέλεσε τον ηθικό αυτουργό που όπλισε το χέρι του Γκοτζαμάνη και του Φον Γιοσμά και εκτέλεσαν τον Γρηγόρη Λαμπράκη. 

Ψόφησε  αυτός ''αδελφός της Σοφίας μας, που στον γάμο της το 1962 είχε 3.000 αριστοκράτες Ισπανούς καλεσμένους, 32 εν ενεργεία βασιλιάδες και πρίγκιπες και 109 εστεμμένους ή πρίγκιπες έκπτωτους, και στοίχισε 2.800.000 δολάρια εποχής, τότε που ο Καραμανλής δήλωνε ότι η "προίκα" εκφράζει "την συμμετοχή του λαού στο "ευτυχές γεγονός", μετά την ψήφιση στη βουλή για προικώον αξίας 30.000 χρυσών λιρών, τότε που την ίδια ώρα οι Έλληνες φεύγαν με τα τραίνα για εργασία στη Γερμανία και οι φοιτητές στο δρόμο απαιτούσαν ''προίκα στη Παιδεία και όχι στη Σοφία''. 

Ψόφησε αυτός,ο  Κωνσταντίνος Σλέσβιχ – Χόλσταϊν – Σόντερμπουργκ - Γκλύξμπουργκ που κατά "Πέτσα" υπήρξε "ολυμπιονίκης, αξιωματικός, βασιλιάς και πάντα Έλληνας”. Ψάξτε να δείτε πως οι ολυμπιονίκες Ζαΐμης και Εσκιζογλου, αθλητές μεγάλου διαμετρήματος (το πλήρωμα του σκάφους που κέρδισε το χρυσό το 1960)," παραγκωνίστηκαν" από την αναφορά του γεγονότος (ο διάδοχος επέλεξε ως αναπληρωματικό μέλος την αδελφή του Σοφία), προκειμένου να "περάσει ως βασιλικός οικογενειακός" άθλος". Αναζητήστε τις επιδόσεις του διαδόχου στη στρατιωτική Ακαδημία και θα μειδιάσετε. Και το κυριότερο. Όταν κλήθηκε να διαλέξει υπηκοότητα, επέλεξε τη Δανέζικη των προγόνων του και όχι την Ελληνική, Σαν Πρίγκηπας της Σπάρτης (τίτλος που του είχε αποδοθεί). 

Τέλος εποχής. Όχι όμως και Λήθης. Ειδικά, σαν ζούνε ακόμη άνθρωποι που υπόφεραν από τις "επιλογές του", αυτού και του οίκου του. Πάντα θα λυπάμαι σαν πεθαίνει ένας άνθρωπος. Ποτέ όμως σαν πεθαίνει ένας βασιλιάς.