Ο ΔΡΑΠΕΤΗΣ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

 Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΟΥ ΣΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ  ΜΟΥ 

 

Η κατάθεση περί της περιπέτειάς μου έχει ως εξής: Το 2012 υπέστην σε εννέα ωρών (δεύτερη επικινδυνότερη μετά εκείνη της ανοιχτής καρδιάς) εγχείριση ανευρύσματος κοιλιακής αορτής στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο Κρήτης . Ζω από τότε με μόσχευμα.. 

 

 

Κατόπιν αυτού εξαναγκάσθηκα να ακινητοποιήσω το υψηλών κυβικών όχημά μου δεδομένου πως είχα απολέσει την αυτοπεποίθησή μου στην οδήγηση. Μετά τρία έτη και ως να μην μου επαρκούσε αυτό υπέστην έμφραγμα και από θαύμα απέφυγα τον θάνατο νοσηλευτείς στο εν ονόματι Λαϊκό επίσης Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Αθήνας . (σε ιδιωτικά δεν εισέρχομαι ούτε με σφαίρες..)

Και επιβίωσα χάρις σε μια παράπλευρη αρτηρία που είχε εξ αιτίας του ισχυρού οργανισμού μου δημιουργηθεί, με τους ιατρούς πρωτοστατούντος του καθηγητή Λεγάκη να μου δηλώνουν χαριτολογώντας πως δημοσιογράφους όπως εσύ δεν τους αφήνουμε να αποδημήσουν και με την βιοπαθολόγο σύζυγό μου να σφίγγει τα χείλη.. 

Με τον μήνα Νοέμβρη του 2016 εν τέλει να με προσβάλλει θανατηφόρος καρκίνος στο αίμα: Και το όνομα αυτού «πολλαπλούν μυέλωμα». 

Από τότε και μέχρι και σήμερα επιβιώνω χάρις στην περιθαλπτική ικανότητα και την φροντίδα των ημερήσιων χημειοθεραπειών της διευθύντριας της αιματολογικής κλινικής (που αγνοώ αν οφείλεται στην ιδιότητά μου ή αν της είμαι κοινωνικά συμπαθής) του νοσοκομείου Γεννηματά κυρίας Ευριδίκης Μιχάλη. 

Υπό αυτές τις συνθήκες και δεδομένου ότι υποχρεούμαι να υποβληθώ σε ράπιντ τεστ προ κάθε χήμειο, διαπιστώθηκε την 05-11—2021 πως έχω προσβληθεί από κορωναϊό (με το ανοσοποιητικό μου σε καταστολή, προσβλήθηκα εκ νέου κι εφέτος) και πως οφείλω επειγόντως να μεταφερθώ στην πνευμονολογική κλινική του Σωτηρία: 

Δεν έφερα την παραμικρή αντίρρηση με την φαρμακοποιό μου να καλεί το ασθενοφόρο.. Μετά τις πρώτες κατατοπιστικές εξετάσεις με μετέφεραν στην κλινική ενός εγκληματία καθηγητή (δεν χρησιμοποιώ ποτέ επιθετικούς προσδιορισμούς αν δεν παραθέτω στοιχεία—απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου) ο οποίος στη συνέχεια με βάφτισε δραπέτη ενώ είχα εισαχθεί οικειοθελώς !! 

Αμέσως μετά την τοποθέτηση της πεταλούδας στην φλέβα μου ζήτησα από τον επιμελητή γιατρό να μου επιτρέψει να μεταβώ στην οικία μου προκειμένου να προμηθευτώ τα πανάκριβα αντικαρκινικά φάρμακά μου δεδομένου πως το συγκεκριμένο νοσοκομείο και για την συγκεκριμένη πάθηση δεν τα είχε. 

Εγώ επέμενα αυτός αρνείτο ώσπου εκλήθη ο καθηγητής του οποίου το όνομα ακόμη αγνοώ, γιατί πραγματικά τον σιχάθηκα, που με ύφος αλαζόνα θεού μου το απαγόρευσε!! Δηλαδή η αυτού μεγαλειότης της επιστημονικής βαρβαρότητας ή  αλητείας ,εξέθεσε την ζωή μου σε άμεσο κίνδυνο, με την θεράπουσα ιατρό μου κ. Μιχάλη, που στο μεταξύ είχε κληθεί, να δηλώνει, πως απαγόρευε ακόμη και ασπιρίνη να μου χορηγήσουν, δίχως την έγκρισή της και να επιβάλλει καθημερινή ενημέρωση περί της κατάστασής μου. 

Στο μεταξύ από τα σπρωξίματα των έντρομων νοσηλευτών έναντι του καθηγητή τους, ξέφυγε η πεταλούδα από τον καρπό μου και πλημμύρισε ο τόπος στο αίμα δίχως κανείς από τα ασυναίσθητα δουλικά του να τολμά να με βοηθήσει , εκτός μιας νοσηλεύτριας που έκανε την πρακτική της και αδιαφορώντας για τις απειλές του σταμάτησε την αιμορραγία. 

Κάλεσα αμέσως έναν συνάδελφο και φίλο να με παραλάβει (απόσταση ενός χιλιομέτρου Χαλάνδρι Χολαργός) γιατί αφ’ ενός θα ήταν επικίνδυνο να πάρω δημόσιο μέσο μεταφοράς μη τύχη και μεταφέρω τον ιό και αφ’ ετέρου, στην έξαλλη κατάσταση που βρισκόμουν θα τον εκτελούσα. Επί τόπου. Καθώς απόγευμα πλέον επέστρεψα στην οικία μου βρήκα κλήση από την αστυνομική αρχή του Χολαργού πως ο τύπος της κτηνώδους συμπεριφοράς με είχε ονομάσει δραπέτη!!

 Για πρώτη φορά και τελευταία και για να προστατέψω τους συνανθρώπους μου μετέβην στο αστυνομικό τμήμα τοποθετώντας στο αυτοκίνητό μου τις πινακίδες του τρέηλερ για το σκάφος, (είχε ήδη πωληθεί εξ αιτίας της εκ των μνημονίων λεηλασίας μου) που βεβαίως εσφαλμένα καλούνταν ευθύς εξ αρχής πλαστές (διότι τα τέλη για τον αριθμό είχαν ευθύς εξ αρχής καταβληθεί και ήταν της απολύτου ιδιοκτησίας μου) για να διορθωθεί αυτό μετά από αλλεπάλληλα άρθρα μου που αφορούσαν παρόμοιες περιπτώσεις, με τον ορθό όρο παράτυπες και πήγα. 

Εκεί κρατήθηκα επί δίωρο ώσπου να ενημερωθεί ο εισαγγελέας υπηρεσίας ο οποίος φυσικά και δίχως καν ν’ ακούσει την δική μου θέση διέταξε την μη κράτησή μου. Τότε από το τμήμα κλήθηκε ξανά ασθενοφόρο το οποίο δίχως την παραμικρή ένστασή μου με διακόμισε επίσης στο Σωτηρία, αλλά σε άλλο περίπτερο όπου ω του θαύματος: 

Με δέχθηκαν από την καθηγήτρια και όλο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό σε μονόκλινο φροντίζοντάς με αξιοζήλευτα, με αλτρουισμό, ώσπου τελικά μετά ενάμιση μηνός νοσηλείας στην απομόνωση, μου έσωσαν τη ζωή, διότι επιπλέον επέτρεψαν τη προμήθεια των αντικαρκινικών μου σκευασμάτων. Και αυτό συνέβη γιατί η θεράπουσα ιατρός μου τους καθοδηγούσε από το παραπλεύρως νοσοκομείο του Γεννηματά. Το ένα περίπτερο έτσι το άλλο κοκορέτσι!!!

Κατ’ αυτόν τον τρόπο είχαν αμβλύνει το μένος μου κατά του μαθητευόμενου μάγου που εξέθεσε σε κίνδυνο τη ζωή μου. Τώρα όμως και κατόπιν του θράσους του οι συνθήκες έχουν αλλάξει.. Και ως δημοσιογράφος θα τον ψάξω.. Μέχρις ονύχων.. Γιατί η υπευθυνότητα της αποτροπής μετάδοσης μιας επιδημίας -- δηλαδή η ευθύνη του εμείς έναντι του εγώ -- απειλείται ως μη όφειλε με τιμωρία από το να επιβραβεύεται.

ΥΣ: Αυτή η κατάθεσή μου δημοσιεύτηκε ήδη στον τεσσάρων εκατομμυρίων επισκεπτών ιστότοπό μου.(klydonas. Blogspot.com) για να αποτυπωθεί δημόσια ποιο ακριβώς προστατεύεται. Το μείζον των υψιπετών κινήτρων ή το έλασσον.. των ταπεινών..

Ευγένιος Ανδρικόπουλος δημοσιογράφος

Μέλος της ΕΣΗΕΑ

Της Διεθνούς Ένωσης Δημοσιογράφων

Και του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Ηλεκτρονικών  Μέσων Μαζικής επικοινωνίας