Η ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΡΣΩΝΑ

 

  Από την πρώτη στιγμή και κατά τους θεατρικούς πανηγυρισμούς των Ουκρανών επισήμανα πως: 

Προσοχή!! Οι Ρώσοι δεν ενέταξαν συνταγματικά την Χερσώνα στα εδάφη τους για να την εγκαταλείψουν σε μία νύχτα και αφού προηγουμένως είχαν ανοίξει διαύλους ασφαλούς μεταφοράς τους σε αυτά του άμαχου πληθυσμού της. 

 

Αν δεν είναι μπλόφα τότε είναι προφανές ότι προαλείφονται γεγονότα οδυνηρότερα της αποχώρησης αυτής για τους Ουκρανούς..

Και για όσους υπερασπίζονται ακόμη ότι η σύγκρουση αυτή θα κρατήσει χρόνια τους προειδοποιώ ότι: 

Στην απευκταία αυτή εκδοχή τότε θα υπάρξει γενική αποσταθεροποίηση (δείτε τι συμβαίνει στην Άπω Ανατολή Κορέα – Κίνα – Ιαπωνία αλλά και στα Βαλκάνια με το Κόσοβο και βεβαίως με την προς ώρας λεκτική αντιπαράθεση Ελλάδας Τουρκίας ή την Αρμενία ) κάτι το οποίο δεν αποκλείει επ’ ουδενί τη χρήση πυρηνικών ανεξαρτήτως της μικρής ή της μεγάλης ισχύος. 

Το να σας πω εγώ ότι εμπλοκή έτσι της χώρας μας σε αυτή την εξέλιξη θα έχει δραματικά αποτελέσματα για τον λαό της, θα με καταστήσει κομιστή γλαυκών στην πρωτεύουσα. 

Επομένως ο γέγονε γέγονε. 

Επιτακτική ανάγκη είναι να παραμείνουμε πάση θυσία σταθερά μακριά από τη φωτιά, διότι η Αρκούδα δεν σκοτώθηκε. Μηδέ καν γρατσουνίστηκε. Με τους Νατοϊκούς να το έχουν ήδη αντιληφθεί γι αυτό και δεν παρακολουθείτε στις οθόνες σας διθυράμβους νίκης αλλά αξιοσημείωτη εγκράτεια κόντρα στα επινίκια του κομπάρσου Φασιστοζελένσκι. 

Περνούν την καθ’ υπόθεση εργασίας ανακατάληψη της Χερσώνας στο ντούκου σχεδόν ως έσχατη είδηση. 

Και κατόπιν αυτών εφιστάται η αφύπνισή μας σε δύο σημεία: 

Πρώτον το ίστορικά ισχυρό ρεύμα στήριξης που απολαμβάνει ο Ρωσικός λαός εντός των συνόρων μας και όχι μόνον, αλλά και στο ένα τσιγάρο δρόμο που απέχουμε από το κράτος της μεγάλης λαϊκής επανάστασης.