Τι πανηγύριζαν οι χαχόλοι; Τη κατασκευή ενός ιδιωτικού γηπέδου με δημόσιο χρήμα
Το βράδυ της Παρασκευής (30/9) πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του «Αγιά Σοφιά -OPAP Arena» στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ενός υπερσύγχρονου ποδοσφαιρικού γηπέδου, το οποίο στο εξής θα χρησιμοποιεί για τις αγωνιστικές της υποχρεώσεις η ΑΕΚ ΠΑΕ.
Πέραν του καλλιτεχνικού προγράμματος και του περιεχομένου του θεάματος, τα οποία θα απασχολήσουν τηλεοπτικά δελτία, εκπομπές και φυλλάδες, μεγάλο μέρος της ουσίας βρίσκεται στη διαδρομή μέχρι να κατασκευαστεί αυτό το γήπεδο και στο τι σηματοδοτεί για μια απολύτως εμπορευματοποιημένη εποχή στον αθλητισμό. Πράγματα τα οποία, ασφαλώς, δεν μπορούν και δεν πρέπει να ξεχαστούν.
Η αλήθεια είναι πως η κατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων, ήδη από την
εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, αποτελεί μια σκοτεινή και αμαρτωλή
υπόθεση στο σύνολό της, όταν μεταξύ άλλων χαρίστηκε στην ΠΑΕ Ολυμπιακός
και τον Σωκράτη Κόκκαλη το νέο γήπεδο «Γ. Καραϊσκάκης».
Κάπου εκεί ξεκινάει και η ιστορία της κατασκευής ενός νέου γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια, μετά την κατεδάφισή του σταδίου «Νίκος Γκούμας» τον Μάιο του 2003. Ασχέτως της κατάληξης που είχε τότε η υπόθεση, το σχεδιαζόμενο γήπεδο είχε προβλεφθεί να είναι ένα οικοδομικό τερατούργημα, το οποίο είχε ενταχθεί σε αντίστοιχο νόμο της εποχής με την υπογραφή του Ευάγγελου Βενιζέλου. Με τον συγκεκριμένο νόμο και τις διαδικασίες του τελικά κατασκευάστηκε μόνο το αρχιτεκτονικό όνειδος του νέου μουσείου της Ακρόπολης.
Η υπόθεση κατασκευής γηπέδου στην ιστορική έδρα της ΑΕΚ μπήκε για περισσότερα από δέκα χρόνια στο γνωστό χρονοντούλαπο, με τις τότε διοικήσεις της να απορρίπτουν ακόμη και την ιδέα και να τρέφουν υπερφίαλα κατασκευαστικά σχέδια σε ένα ευρύ φάσμα περιοχών της Αττικής, από τον ΟΔΔΥ ως το Μαρκόπουλο και την Κάντζα.
Όλα αυτά μέχρι την επανεμφάνιση του Δημήτρη Μελισσανίδη στα διοικητικά πράγματα της ΑΕΚ. Η επιστροφή του το 2013 συνδέθηκε τότε όχι μόνο με την αγωνιστική αναγέννηση της ομάδας, η οποία είχε κατρακυλήσει στη Γ΄ εθνική κατηγορία, αλλά κυρίως με την κατασκευή γηπέδου στη θέση του παλιού με την ονομασία «Αγιά Σοφία».
Ποιος μπορεί λοιπόν να ξεχάσει την ευθεία σύγκρουση της διοίκησης της ΑΕΚ ΠΑΕ με τα κινήματα πόλης, τα οποία διεκδικούσαν την ακύρωση της κατασκευής και την προστασία του παρακείμενου άλσους από τις βλέψεις μιας ανώνυμης εταιρείας; Την εμφάνιση εκούσιων και ακούσιων οπαδικών στρατών οι οποίοι τραμπούκισαν και βιαιοπράγησαν εναντίον διαδηλωτών, πολιτών, συλλογικοτήτων και εν γένει εναντίον όποιου εξέφραζε άποψη κατά του γηπέδου; Ωστόσο, είτε με διακυβέρνηση ΝΔ είτε με αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, έγιναν όλα τα χατίρια, όχι μόνο στον ισχυρό παράγοντα της ΑΕΚ, αλλά σε όλους σχεδόν τους ιδιοκτήτες ΠΑΕ.
Η «επιχειρηματική βουλιμία» κατάπιε έξι στρέμματα από το άλσος σε μια νύχτα. Κατάφερε να «αλώσει» την πόλη στις εκλογές του 2019. Νόμοι άλλαξαν και η πρόσβαση των πολιτών στη δικαιοσύνη γέμισε νέα, πανύψηλα και σχεδόν αξεπέραστα εμπόδια. Εξασφάλισε χρηματοδοτήσεις και κονδύλια από την Περιφέρεια Αττικής ανοίγοντας την όρεξη και στους υπόλοιπους να ονειρεύονται ακόμη και εξ’ ολοκλήρου κρατική χρηματοδότηση ιδιωτικών γηπέδων στο άμεσο μέλλον. Άλλωστε σε αντίστοιχες «ράγες» έχει μπει ήδη η κατασκευή νέου γηπέδου των ΠΑΕ Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ.
Ολόκληρη αυτή τη δεκαετία ενισχύθηκε σε κάθε επίπεδο ο επιχειρηματικός ανταγωνισμός στο ποδόσφαιρο, πάντα με τις κυβερνητικές πλάτες, ώστε τα πάντα να έχουν καταλήξει σε μια τεράστια εμπορευματική φούσκα η οποία δανείζεται στοιχεία από τον τρόπο δράσης της μαφίας. Με δυο λόγια, η ΑΕΚ και οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ΠΑΕ κερδίζουν αλλά το ποδόσφαιρο γίνεται όλο και πιο φτωχό. Σχεδόν κάθε πνεύμα υγειούς αθλητικής άμιλλας έχει πτωχεύσει και τα νέα γήπεδα τύπου «OPAP Arena» διευκολύνουν ένα θέαμα το οποίο πια έχει αποποιηθεί κάθε αθλητικό ενδιαφέρον και ουσία. Ρίξτε απλώς σημειολογικά μια ματιά σε όσα έγιναν και σε όσα εμπορικά θα γίνουν στο άμεσο μέλλον και ασφαλώς δεν αφορούν μόνο την ΑΕΚ ΠΑΕ. Θυσία όλα στο βωμό του κέρδους…
Μάκης Γεωργιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου